9. Maar daar ginds bij dat kruis waar vergeet-mij-niet bloeit
Daar knielt stil een moeder wier tranen ontvloeit
Met de foto bij haar van hem die daar rust
Die zij toch ook eenmaal als kind heeft gekust.
10. Zij vouwt beide handen ziet smekend omhoog
Terwijl tranen van smarte verduistert haar oog
En al wenend al zuchtend o God, hemel, heer
Laat komen op aarde geen oorlog nooit meer.
Einde
Door mij gedaan, door mij geschreven
God weet hoe lang ik nog zal leven
Leef ik nog lang, leef ik nog kort
Dan is het de wil van mijne God.
Na groete,
Eliza Paauwe,
Oudendijk 5,
Biezelinge 1950.
Bron
Archief Burgerlijk Armbestuur Kapelle
Afb.l. De Oudendijk te Biezelinge, ca. 1955 (Collectie Gemeentearchief Goes)
9
