seis aftast op de dikke steigerpaal: helder
water. Foto gemaakt, na de koffie weer
opgetuigd. Het meer over met een flink
doorstaande wind naar de zeedam en terug
achter het paardeneiland naar De Piet, dan
weer naar de jachthaven. Het doet Alvin
enorm veel goed, dat zeilen, hij geniet er
zo van!
Later die middag trekt het dicht, we
komen gelijk met de dames thuis die zijn
wezen kijken in Middelburg. Zij voelen
meer voor „shopping" dan voor „shipping";
maar Mary en Vera, mijn vrouw, staan
daarna urenlang in de keuken. Alvin vertelt
me van z'n leven, z'n plannen. In Yellow
Springs blijven wonen, I don't think so!
Europa is véél interessanter! In de V.S. gaan
managers met 65 eruit, ik wil nog wat
eerder weg bij m'n firma en ze vroegen mij,
een „retirement schedule" op te zetten,
jij schreef me dit voorjaar een lange brief
waarin je vertelde wat je hier zoal deed
ook al om je bij Mary en mij te excu
seren dat je lang niets van je had laten
horen; te druk gehad, gewoon! Nou. die
brief heb ik de big boss laten lezen, hij
vond het very interesting te vernemen hoe
je echt kunt gaan léven, na wat vervroegd
op non-actief te zijn gesteld.
Die avond huilde de wind om het huis,
de haard brandde, de dubbele ramen hiel
den de kou buiten, de wijn gloeide in het
kaarslicht: de „kip a la King David", Vera's
specialiteit was verrukkelijk, de gesprekken
bij de koffie en de cognac daarna open
hartig. Zien jullie nou zelf wat een onzin
het is, dat verhaal van Hans Brinker, de
Hollandse jongen die z'n handen hield tegen
dat gat in de dijk en zo de polder voor
overstroming redde?
De dag daarop rijden we naar Vlissingen,
nemen de pont naar Breskens. Het stormt,
het zeegezicht is onvergetelijk, het schip
dreunt af en toe als het een zware klap
krijgt over stuurboord. Schoongewassen stra
ten en nieuwe dorpen. Nu even van de grote
weg af, St. Anna ter Muiden! Weet jullie
dat het een bloeiende handel en scheepvaart
had op de Levant, de oostelijke Middelland
se Zee? Dit nest hier lag aan het Zwin.
Kijk eens wat een kerktoren! Er zitten
prachtige zuilkapitelen in; hier en daar is
het metselwerk ervoor verwijderd. De pomp
op het groene pleintje met het grove kei-
plaveisel heeft het wapen: een anker, de
halve maan en een ster. Volstrekte stilte
tussen de huizen, niemand gezien; de hoge
bomen rond het kerkhof doorspeeld door
de wind. Hier wonen!
Auto neergezet in de Ezelstraat in Brugge.
Bij een reisbureau boekte Alvin de over
tocht met auto naar Engeland, via
Zeebrugge. De markt met het grandioze
Belfort, stadhuis van een oude stad met
trots zelfbewustzijn, vertrouwen in eigen
kracht: de Vlaamse burgerij uit de late
middeleeuwen en de vroegrenaissance had
er een stapelplaats van de toenmalige we
reldhandel.
brons ook op de verlaten Veerse Dam
Na een uitstekende lunch in het altijd
drukke restaurant de Raadskelder, Eiermarkt
waar de hete escargots vooraf zo prima
smaken dan, de biefstuk met frieten en
tuinkers en koel bier daarna weer naar
buiten, naar het Groeningemuseum: mees
terwerken uit Praag 1450-1750, drie eeuwen
Vlaamse en Hollandse schilderkunst.
Navolgers van Hugo van der Goes, van
Dirk Bouts, van Joachim Patenier; prachtige
triptieken, altaar- en kerkstukken; dat won
derlijke schilderij „de metaalnijverheid" van
Herri met de Bles; Vlaamse kermissen, bloe-
menstillevens en dorpstaferelen van Jan
Bruegel 1. van Pieter Bruegel II: een levens
grote St. Augustinus van Rubens, een Abra
ham en Isaak van Anthonie van Dyck. En
dan komen de Hollandse meesters: Geertgen
tot Sint-Jans met zijn Drieluik van de Aan
bidding der Koningen; Vinckebooms, Van
de Velde, Jan van Goyen, Gabriel Metsu:
Rembrandt, Ruysdael. Drie eeuwen herleven
voor ons in gloeiende kleuren, notabelen
kijken ons aan in hun magistrale portret
ten; lustig zwieren de schaatsers op het
winterse ijs, het dorp op de achtergrond
zo schaatsten wij vroeger ook toen er nog
echte winters waren.
Onze Amerikaanse gasten krijgen diepe
bewondering voor die hoogtepunten van de
toenmalige schilderkunst in de lage landen:
getrouwe afbeelding van godsdienst, gevoe
lens, gebruiken, mensen en landschappen
van vijf tot drie eeuwen her. Dat alles in
een boeiende, levende stad als Brugge met
een ongelooflijke rijkdom aan kerken, civiele
gebouwen en colleges, een verstild Begijn
hof, nog meer musea; maar voor vandaag
is het genoeg.
Terug naar „ons" Vlaanderen, nog wat
rondgekeken in Sluis: een koperkleurige
zonsondergang boven groen water waar de
veerboot doorheenploegt. Kijk, daar is de
industrie van het Sloe, daar de atoomcen
trale van Borssele; die vrachtschepen wach
ten op de loodsboot of gaan pas morgen
verder! Een half uur later zijn we thuis,
vegen de post onder de deur vandaan.
Komt volgende week wel. nu hebben we
gasten.
Laat ontbijt, de volgende morgen. Houden
die depressies nooit op? Die middag; het
Zeeuws Museum. Not too many museums.
Alvin? Oh no, it's just right, no sailing
weather anyway! De Abdij, uit de tijd dat-
Zeeland bewesten Schelde onder Vlaams be
stuur stond. Karei de Goede liet een kloos
ter stichten, in 1123, niet lang daarna wer
den de eerste abdijgebouwen gefundeerd:
in 1400 stond er al veel van wat nu allemaal
in gebruik is, als bestuursruimte, kantoren,
musea, bibliotheek, restaurant en museum.
Dit laatste is nu in de toenmalige ka
nunnikenwoningen, de Provinciale Griffie is
L'liótel de ville de Vekre.
(D'après uo dessin de M. Henry Havard.
tekening van Henry Havard. uit „La Hollande Pittoresque,
Le Coeur du Pays", Parijs 1874: het stadhuis van Veere
19
