■M
Een Surinaamse
gevel aan het Hofplein
MdI
M -
ARCHEOLOGIEGESCHIEDBEOEFENING MONUMENTENWACHT MUSEA
ken was aan de vragen die gesteld werden over bijvoor
beeld de geschiedenis van de stadswallen en de werkwijze
van de Monumentenwacht op specifieke onderdelen.
Het weer was ons de rest van de middag echter niet goed
gezind. Na een wandeling langs enkele monumentale
panden begon het opnieuw ontzettend hard te regenen,
zodat eenieder door en door nat werd. Na enige momen
ten van provisorisch schuilen en een nadere uitleg over
de inspectiebus en de inventaris ervan zat het werkbezoek
erop. Als herinnering aan dit bezoek werd de studenten
een brochure in de Engelse taal aangeboden over de
werkzaamheden van de Monumentenwacht.
Al met al was het een leuke en inspirerende belevenis om
je kennis en je ervaringen met betrekking tot het culturele
erfgoed te mogen delen met en over te dragen aan zeer
geïnteresseerde mensen uit een ander land en een andere
cultuur, zeker als je bedenkt dat dit land in het bezit is
van cultureel erfgoed dat afkomstig is van onze
voor-ouders uit een roemrijk en, voor de plaatselijke
bevolking toentertijd, wellicht berucht verleden.
In januari inspecteerden de monumentenwachters van
de SCEZ het pand waarin het Zeeuws Archief aan het
Hofplein in Middelburg is gehuisvest. Dit 'Van de
Perrehuis' is gebouwd in 1765 en dankt zijn naam aan
de opdrachtgever, J.A. van de Perre. Architect J.P. van
Baurscheit 'de jonge' bouwde een woonhuis met diverse
bijzondere kenmerken. De voorgevel is gebogen gemetseld
in hoefijzervorm; een kenmerk dat in het oog springt.
Juist dit onderdeel wekt respect en bewondering bij de
monumentenwachter. Niet alleen de vorm, maar ook het
materiaalgebruik en wijze van verwerken zijn bijzonder.
De bakstenen gevel is gemetseld in staand verband van
rode baksteen van 18,5 x 9,3 x 4,8 cm. Niet alleen de
gebogen vorm, maar ook de uiterst dunne voegen en het
geslepen oppervlak vallen op. De voegen met een dikte
van niet meer dan enkele millimeters zijn strak en zeer
regelmatig. Een ware kunst om in de achttiende eeuw
dit schitterende gevelwerk tot stand te brengen.
Hoe de ambachtslieden in die tijd het werk verrichtten is
niet geheel bekend. Er doen dan ook diverse zienswijzen
de ronde. Volgens één ervan heet deze constructiewijze
'Surinaams' metselwerk. Dit omdat in Suriname
grafmonumenten met een vergelijkbaar soort metsel
werken te vinden zijn. Het metselwerk zou door de
zeevarenden zo mooi zijn gevonden, dat ze het ook in
Nederland introduceerden. De wijze waarop het metsel
werk tot stand is gekomen getuigt in elk geval van groot
vakmanschap en liefde voor het vak. Het metselen van de
mogelijk taps toelopende stenen moet een zeer tijdrovend
karwei zijn geweest. Om maar niet te spreken over de tijd
die het moet hebben gekost om het oppervlak te slijpen
en de voegen af te werken.
Het is bijna vanzelfsprekend dat bij onderhoud en herstel
van dit soort gevels zeer behoedzaam te werk moet
worden gegaan. Advies en begeleiding van deskundigen is
van 'levensbelang' voor de authenticiteit van het
historische metsel- en voegwerk. Niet alleen de buitenkant
van het gebouw is fraai, ook het interieur is waardevol
en een bezoek meer dan waard. Tijdens de Open
Monumentendag op zaterdag 14 september is het
Van de Perrehuis in al zijn schoonheid te bewonderen.
Vergeet niet de gevel van dichtbij te bekijken (aanraken
mag ook). Dan kunt u zelf ervaren wat voor bijzonder
gebouw en welk fraai historisch metselwerk we binnen
onze provinciegrenzen hebben.
Ghanese studenten op
verkenning in Veere.
De voorgevel van het
Van de Perrehuis in
