Boek Verdronken Dorpen
ARCHEOLOGIE
Sier het rapport Ellewoutsdijk in de Romeinse tijd (ADC
Rapport 200), naar aanleiding van de in 2002 uitgevoerde
opgraving bij Ellewoutsdijk.
Een samenvatting van de resultaten: Zeeland bestond in
de Romeinse tijd uit een uitgestrekt veengebied; lange tijd
is gedacht dat het Zeeuwse 'achterland' een grotendeels
onbewoonbaar terrein was. In de jaren zestig is bij
Colijnsplaat-Kats voor het eerst een kleine boerderij in
het veen gevonden. Dat in Zeeland ook op grote schaal
op het veen gewoond werd, blijkt uit de Ellewoutsdijkse
opgraving in 2002. Hier is de, tot nu toe, grootste
landelijke nederzetting uit de Romeinse tijd in Zeeland
opgegraven. Negen huisplattegronden en een groot aantal
voorwerpen geven een beeld van deze agrarische
nederzetting, die gedurende ongeveer een eeuw is
Boek zet verdronken dorpen in breed verband
In een vorige aflevering van Zeeuws Erfgoed is al kort
het boek aangekondigd, dat door de SCEZ wordt samen
gesteld in het kader van het Project Verdronken Dorpen.
Sluimerend in slik zal komend najaar verschijnen bij
Uitgeverij Den Boer De Ruiter (Middelburg/Vlissingen)
en is gericht op een breed, geïnteresseerd publiek.
Het boek werpt licht op de verdronken dorpen zonder
zich tot één discipline te beperken. Het onderwerp raakt
immers aan allerlei aspecten van ons cultureel erfgoed,
en wordt daarom ook vanuit verschillende hoeken
benaderd. Archeologie en geschiedenis van het verdronken
land komen uitgebreid aan bod, maar ook de relatie met
Zeeuwse 'gekrompen dorpen', wier ondergang niet door
het water werd bewerkstelligd. Voorts wordt de blik
gericht op de verschillende wijzen van omgaan met
de boeiende materie in de eeuwen achter ons.
eeuw tot het midden van de tweede eeuw na Christus.
De nederzetting kende drie tot vier bewoningsfasen.
De bewoners van Ellewoutsdijk hebben buren gehad.
Per bewoningsfase zullen twee tot vier boerderijen
tegelijkertijd zijn bewoond. De bewoners bedreven
zowel akkerbouw als veeteelt en hadden vanaf het
begin contact met de Romeinen die de noordgrens
van het Romeinse rijk bewaakten.
Zeeuwsch-Vlaanderen
Waarnemingen bij Kuitaart
Op 28 april verrichtte de SCEZ archeologische waar
nemingen in en rondom het huis 'Lettenburg' ten
zuidwesten van Kuitaart. Dit gebouw dateert uit 1560,
maar had waarschijnlijk al een dertiende-eeuwse
voorganger. De eigenaar meldde de vondst van
funderingen buiten het gebouw, waarvan er één mogelijk
tot de middeleeuwse voorganger heeft behoord. Langs de
achtergevel zijn tijdens opknapwerkzaamheden ook een
ijsselstenen vloer en paadje tevoorschijn gekomen. Deze
behoren tot een latere periode, waarschijnlijk zeventiende
of achttiende eeuw.
Onder het huidige huis bevinden zich enkele zestiende-
eeuwse kelders met rode plavuizen vloeren. Het gebouw
was in de Middeleeuwen omgracht en staat op een lichte
verhoging in het landschap.
wettelijke én fysieke bescherming heeft gekregen.
Valkenisse krijgt in het boek dan ook extra aandacht.
GESCHIEDBEOEFENINGMONUMENTENWACHTMONUMENTENZORGMUSEASTREEKTALEN
Onderzoek Oud-Rilland
De afdeling Zeeland van de Archeologische
Werkgemeenschap Nederland is begonnen met het in
kaart brengen van de sterk bedreigde resten van het ver
dronken dorp Oud-Rilland; zie de rubriek van de AWN
hieronder, bij 'Veldwerk' onder het kopje 'Onderzoek en
documentatie van Oud-Rilland'
Sluimerend in slik kijkt ook buiten de provincie- en
landsgrenzen. Hoewel Zeeland de meeste verdronken
plaatsen telt, kennen we ook verdronken nederzettingen
in het aangrenzende Vlaanderen, Noord-Brabant en
Zuid-Holland. Ook in het noorden van het land en
aangrenzend Duitsland, in het gebied van de Wadden
en Lauwerszee zijn ze er, terwijl in het nabije buitenland
namen van mythische verdronken steden en oorden als Ys
(Bretagne) en Lyonesse (Cornwall) de aandacht trekken.
Het Zuid-Bevelandse Valkenisse, verlaten in 1682, is het
best onderzochte verdronken dorp van Zeeland. Het is
ook het enige verdronken dorp dat in recente jaren een
Archeologen aan het
werk in Ellewoutsdijk
(ADC).
Nét buiten Zeeland:
herinnering aan het
verdronken dorp
Hildernisse beszuiden
Bergen op Zoom, tot
1983 Nederlands laatste
(omkade) vloedboerderij.
Zeeuws Erfgoed 5
