4 MONUMENTENZORG M ARCHEOLOGIE IFGOEDEDUCATIEGESCHIEDBEOEFENING ONÜMEN^NWACHTMUNUMENIENZURU [USEASTREEKTALEN De noordzijde van het Dok heeft een zeer krachtige karakteristiek. Hier bevindt zich een groots complex rondom het plein voor het Hoofdkantoor (1914), een monumentaal gebouw dat de macht van de Schelde verbeeldde. De bebouwing van het driehoekige plein met de Machinefabriek en op de achtergrond de Timmerfabriek is wellicht het meest karakteristieke beeld van het KSG-terrein. De afzonderlijke elementen en herinrichting Het stratenpatroon De straten in het te ontwikkelen gebied dienen zo veel mogelijk aan te sluiten bij de historisch en organisch gegroeide situatie, zoals die er voor de ingrepen van de KSG bestond. Dat houdt in: Het doortrekken van de straten aan de zuidkant van het KSG-terrein naast het hoge gedeelte van de zware plaatwerkerij. Langs de Houtkade en het voormalige Dok van Perry zou de toekomstige bebouwing langs de historische rooilijn op schaal van de binnenstad moeten plaatsvinden. Hierdoor worden de voorwaarden geschapen voor herbouw van het Van Dishoeckhuis. Het terugbrengen van de historische kadebebouwing ten noorden van het Droogdok. Daarvoor zou de Koningsweg niet naar de Dokhaven, maar via de Aagje Dekenstraat naar een parkeergarage geleid moeten worden. De dokken en scheepswerven Het Dok van Perry is het oudste droogdok van Nederland en zal in de oorspronkelijke staat worden teruggebracht. Bond Heemschut raadt aan te onderzoeken of het zijn functie kan terugkrijgen als reparatiedokje voor kleinere schepen en historische vaartuigen. Een werkplaats met maritieme kleinbedrijven op de plek van het postkantoor is een optie voor invulling van dit deel van de oude stad. Indien het plan voor een dergelijke 'Marina' door zal gaan, kan het Droogdok weer gewoon in bedrijf genomen worden. De Dokhaven en het resterende deel van de werf- hellingen zullen bewaard blijven. Dit kan samen met een deel van de Machinefabriek en het naastgelegen deel van de Plaatwerkerij het hart van het nieuw te ontwikkelen gebied 'Dokkershaven' worden. Er zijn tal van mogelijk heden om gebruik te maken van deze langzaam aflopende overgang tussen land en water. Deze hellingen in de oude stad zijn een uniek gegeven. De hallen en de Timmerfabriek Het hoogste gedeelte van de Machinefabriek met de hallen uit 1913, 1916 en 1919 zou gespaard moeten blijven, wat gezien de bouwtechnische staat goed mogelijk is. Behoud van dit ensemble is belangrijk voor het beeld van de historische en sociale ontwikkeling van de stad. Men kan de hallen zien als enorm overdekt plein, dat voor het Zeeuwse toerisme een belangrijke rol kan spelen als slecht-weer-accommodatie met sportfaciliteiten. De enorme hoogte biedt voor Zeeland unieke kansen op tentoonstellingen, beurzen en manifestaties. Dit kan met de hellingen en de overgebleven hijskraan een mooi geheel vormen. Het hoogste deel van de Zware Plaatwerkerij is een imposante loods, die grenst aan het centrum van het winkelgebied. Mogelijk is het inwendige van deze hal geschikt voor lage bebouwing met winkels en/of ateliers voor kunstenaars aan weerszijden. In het middengebied zou dan ruimte zijn voor een dagmarkt (verse groente, vis, etc.), kunstmanifestaties en theatervoorstellingen. Op die manier zou de kathedrale werking van de ruimte bewaard blijven. Alle verdere aangebouwde hallen kunnen gesloopt worden om de oude stad weer de verbinding te geven met de Dokhaven. De Timmerfabriek (1913-15) aan de Koningsweg is beeldbepalend voor het gezicht op dit deel van Vlissingen vanaf het water. Dit gebouw kan geheel zelfstandig nieuwe functies krijgen. Daarbij moet rekening worden gehouden met de belangrijkste karakteristieken: de sobere architectuur met de grote raampartijen van het exterieur en de heldere ruimte met vide van het interieur. Een goede bestemming zou zijn de lobby met restaurants en vergaderruimtes bij een hotel, dat als passende hoogbouw daarnaast gerealiseerd kan worden. De architectuur van dit gebouw moet dan wel inspelen op de stijlkenmerken van de Timmerfabriek. De dokkades en herbouw van het Van Dishoeckhuis De voor een deel imposante bebouwing van de voormalige Dokkade liep oorspronkelijk tot aan de Admiraliteit met het wachthuisje en de schipbrug over het Dok. Daar begon het werfterrein met de twee kappen. Na afbraak ontstond de zeer brede kade met de kraan- banen. Heemschut acht een lage bebouwing vóór de te handhaven delen van de Machinefabriek goed mogelijk. Datzelfde geldt voor de Houtkade waar tot 1986 het Van Dishoeckhuis van architect Van Bauerscheit stond. Plannen om dit unieke hoogtepunt van Nederlandse achttiende-eeuwse architectuur te herbouwen juicht Bond Heemschut toe, mede omdat er goede meetgegevens van het huis beschikbaar zijn. Voor de lange termijn hoopt Heemschut op een herstel van het schiereiland waar het Arsenaal stond en op het terugbrengen van het water van de Voorhaven. Daar zijn nog restanten van de kades van het voormalige Grote Dok terug te vinden. Tot slot Heemschut is graag bereid medewerking te verlenen en een rol te spelen in het verdere proces van ontwikkeling, herbestemming en invulling. Het is zeldzaam dat een op zich al unieke historische zeevesting een zo groot terrein binnen haar (deels voormalige) stadswallen terugkrijgt en kan ontwikkelen! Wat de stad gaf aan de KSG krijgen de bewoners straks weer terug Evert de Iongh en Willem Heijbroek, Provinciale Commissie Zeeland Heemschut Ramon de Nern Zeeuws Erfgoed 16 maart 20

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2006 | | pagina 16