MOnuMENTaal
Va(e)te aan de rand van het kerkhof van Abtskerke.
Uit de meeste Zeeuwse dorpen is het element verdwenen, maar vooral
op Zuid-Beveland is het nog te vinden: de vate (of vaete,
Dat wil zeggen een vijver, meestal aan de rand van het kerkhof gelegen
en uitgevoerd in uiteenlopende gedaanten: al of niet ommuurd,
met of zonder een schuin aflopende vloer of kille. Zo'n vijver ligt er
nu voor de sier, als onderdeel van een plantsoen, maar was vroeger een
onmisbare centrale voorziening voor het hele dorp. Men haalde er zijn
drinkwater, liet het vee er drinken en benutte het water ook om
branden te blussen.
De nabijheid van de kerk gaf regionaal ook aanleiding tot de benaming
prochiepit of prochiewelle.
