sers-
Zeeuwse schouw nr. 1
Elisabeth 1907-2007
Nieuwe projectmanager BBZ
Stichting Behoud Hoogaars
3
schouw Elisabeth werd in 1907 gebouwd op
de scheepswerf van Jan Francis de Klerk te
Hontenisse. Opdrachtgever was de heer Gerrit
Johannes Schippers, pachter van het veer
Veere-Kamperland. Het schip heeft tot 1930
als veerboot dienst gedaan tussen het Walcherse
Veere en het Noord-Bevelandse Kamperland.
Vanaf 1930 heeft het schip tot in de jaren vijftig
van de twintigste eeuw gevaren als mosselschip
vanuit Philippine.
Daarna werd het als particulier schip aangepast
naar wat je zou kunnen noemen een luxe jacht.
Het schip wordt in de volksmond ook wel
'Betje' genoemd. De eerste eigenaar noemde het
schip zo als afkorting van Elisabeth, de naam
van zijn vrouw. Als jacht kwam ze terug naar
Zeeland in de beginjaren negentig van de
twintigste eeuw. De restauratie leek een
makkelijke klus, maar dat viel tegen. De
problemen bleken van dien aard dat er een
totaal restauratieplan nodig was.
Na veel geduld kwam vanuit Interreg groen
licht om Betje te restaureren. De Stichting
Evelein Mesman is sinds januari 2006 project
manager in Zeeland van de BBZ, de belangen
organisatie voor beroepsschippers in de charter
vaart. Ze is het Platform Maritiem Erfgoed
Zeeland komen versterken vanaf voorjaar 2007.
Wat doet een projectmanager van het
"Ik ben vooral bezig om voorwaarden te
scheppen, zodat de beroepsschippers onder
betere omstandigheden kunnen werken."
Zeeuwse Schouw ging de alliantie aan met de
Oosterscheldewerf in Goes, die het schip
december 2006 in volle glorie kon presenteren
aan het publiek en de gemeente Goes.
Die stond borg voor het verrichten van de werk
zaamheden aan Betje, door het
reïntegratieproject op de Oosterscheldewerf.
In het voorjaar van 2007 werd de grenen mast,
spriet, kluiverboom en de volledige tuigage
aangebracht en kon Betje eind april te water.
Een spannend en heuglijk feit. Ze bleek
potdicht en zeilklaar. De 7,5 ton Frans eiken
hout bleek solide door het water te klieven.
Tijdens de Van Loon Hardzeildagen was ze een
van de lievelingen van het publiek. Betje heeft
als thuishaven De Werf in Goes. Passeert u de
Ringbrug in Goes, dan kunt u Betje, als ze niet
is gaan zeilen, zien liggen.
De Stichting Zeeuwse Schouw stelt zich tot doel
Betje in te zetten bij activiteiten ter
promotie van de gemeente Goes en van het
maritiem erfgoed in de Zeeuwse Delta.
Daarnaast worden er mogelijkheden geboden
om de begunstigers van de Stichting Zeeuwse
Schouw onvergetelijke zeiltochten mee te laten
maken.
Wat betekent dat in de praktijk?
"Ik informeer me over het beleid en regelgeving
en zit in allerlei overlegorganen zoals bij
Rijkswaterstaat en de Provincie Zeeland om
ervoor te zorgen dat we als beroepsschippers
hierover kunnen meedenken, bijvoorbeeld bij
de vorming van een watersportvisie. Verder
spreek ik regelmatig met de verschillende
gemeenten over hun beleid ten aanzien van
de charterschepen. Zo trachten we op dit
moment een oplossing te vinden voor het
De Elisabeth voor de Campveersche Toren
jroltlrt
VHKJCK.
mm
Fragment uit een kaart die het voetveer aangeeft.
aanmeren van de schepen op Neeltje Jans,
want daar is pas een kade verdwenen waarvan
we tot voor kort gebruik konden maken om
aan te leggen. De informatie geef ik via de
nieuwsbrief van de BBZ weer door aan de
schippers in de beroepszeilvaart."
Plannen voor de komende tijd?
"Doorgaan met overleg en proberen concrete
resultaten te behalen voor de chartervaart."
De SBH houdt zich niet alleen bezig met het behoud van historische
schepen, maar ook met het behoud van kennis, van immaterieel erfgoed.
Zo heeft de stichting een belangrijke bijdrage geleverd aan het tot stand
komen van het boek De Hengst van Jules Van Beylen, ereconservator van
het Nationaal Scheepvaartmuseum in Antwerpen. Het boek werd zowel
in Rupelmonde (België) als in Middelburg gepresenteerd. Het boek werd
naar Middelburg gebracht met de TH 49, een hengst van de SBH en
overgeladen op een wagen met ervoor een Zeeuws trekpaard. De Hengst
werd in de Drvkkery door co-auteur Gerrit Zomer gepresenteerd. Hij
werd bijgestaan door mevrouw Van Beylen-Beirnaert, de weduwe van
de auteur, en door de tekenaar Han Reijnhout. (foto's Wim van den Berge)
De kist met het boek is zojuist
aan wal gebracht.
Mevrouw Frieda van Beylen
bij de boekpresentatie.
Veersteigers zijn maritiem erfgoed. De steiger
op de foto is een drijvende steiger (ponton) in
Terneuzen. De veerboot die daar vroeger
aanlegde, kon er zowel met hoog als laag water
terecht. Onderhoud van deze getijdensteiger is
noodzakelijk. Ook Kamperland en
Wolphaartsdijk kennen nog dergelijke steigers.
Die van Kortgene is vernieuwd, naar de mening
van het platform zonder rekening te houden
met de historische waarde ervan. Het platform
zou graag zien dat de nog bestaande getijden-
steigers deskundig worden gerestaureerd.
Drijvende steiger in Terneuzen (foto Henk van de Haar).
