Veilig en verantwoord werken in en op monumenten 'Zo hard als steen' w.v.\v\v\^ yo\. Aangebrachte veiligheids voorziening aan een monument. Een regelmatige inspectie van monumentale panden en het verrichten van (nood)reparaties heeft positieve gevolgen voor de levensduur van de panden. Het uitgangspunt is dan wel dat de bouwkundig inspecteurs het pand goed én veilig moeten kunnen betreden. Bereikbaarheid en toegankelijkheid Om een pand goed te kunnen bekijken, moet de inspecteur overal bij kunnen komen. Hij moet er letterlijk bovenop kunnen zitten. Door de bouwdelen van dichtbij te bekijken, te bevoelen en te bekloppen merkt de monumentenwachter met zijn scherpe geoefende blik en gehoor in de meeste situaties direct wat er wel of niet mis is en kan hij aangeven hoe deze problemen opgelost moeten worden (hersteladviezen). Uit de inspectierapporten van de monumentenwacht blijkt (helaas) maar al te vaak dat diverse onderdelen van historische gebouwen slecht bereikbaar zijn en men daardoor slechts visueel én vaak ook alleen op afstand de toestand kan beoordelen. Soms komt het voor dat delen van gebouwen helemaal niet toegankelijk zijn, waardoor ze zelfs niet eens bekeken kunnen worden. De inspecteur beschikt dan over geen of onvoldoende informatie om de kwaliteit van de onderdelen te kunnen beoordelen, met alle nadelige gevolgen vandien voor eigenaar en/of bewoner, maar zeker ook voor het monument zelf. Door de slechte bereikbaarheid kan men kleine reparaties niet uitvoeren, terwijl kleine gebreken grote (financiële) gevol gen kunnen hebben als ze niet tijdig verholpen worden! Het niet of nauwelijks bereikbaar zijn van delen van monumentale panden heeft vooral te maken met het ontbreken van de noodzakelijke veiligheidsvoorzieningen als gecertificeerde (dak)haken en ogen. De monumenten wachter vermeldt deze gebreken in zijn rapportage, met de bedoeling dat de eigenaar dit probleem aanpakt en oplost. Vaak kan door het aanbrengen van een veiligheidsoog aan een dakkapel een voorgoot met bovenliggend dakvlak op een veilige en verantwoorde wijze worden bekeken. Brochure bestellen of downloaden Voor het uitvoeren van een bouwkundige inspectie moet de monumentenwacht de voorschriften van de Arbeidsinspectie (Arbowet) volgen. Om eigenaren van monumentenpanden op de hoogte te brengen van 'Veilig werken in en op monumenten, heeft de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) samen met Monumentenwacht Nederland een infobrochure uitgegeven onder de gelijknamige titel. Deze brochure is gratis aan te vragen bij de RCE te Amersfoort (033-4217421) of te downloaden van de website: www.cultureelerfgoed.nl. Hebt u behoefte aan ondersteuning om tot een goed en veilig planvoorstel voor uw monument te komen of wilt u aanvullend advies, neem dan contact op met de monumentenwacht van de SCEZ: 0118-670870. Grafsteen vervaar uit hardsteen (foto Henk Hendrikse). Hoe vaak gebruiken we de vergelijking 'Zo hard als steen' niet, bijvoorbeeld bij het klussen, tuinieren of heel algemeen als uitdrukking dat iets duurzaam is en een lange levensduur heeft? De in onze omgeving veel gebruikte en bekende blauwe natuursteen staat zelfs onder de naam hardsteen in de boeken. Natuursteen komt in monumenten op vele plaatsen voor, zowel in het interieur als het exterieur. Het wordt vaak gebruikt voor stoepen, plinten en kozijndorpels, en in huis voor tegelvloeren en schoorsteenmantels. Natuursteen is prachtig materiaal dat geschikt is voor heel wat doelein den. De duurzaamheid hangt af van de soort en de kwali- teit, maar ook van de plaats in het gebouw en de manier waarop het aangebracht is. Dat de hardheid van de steen relatief moet worden gezien, blijkt uit het gezegde dat een gestage druppel een steen kan uithollen. Dat geldt ook voor de grafzerk van Jacob Wyllemssz. uit 1549, momenteel opgesteld achter de NH Kerk aan de Dorpsstraat in Breskens. Eens lag deze grafsteen in de kerk, op een plaats waar vele voeten overheen zijn gegaan. En net als die druppel hebben die vele voeten ook hun sporen nagelaten. De zerk laat duidelijk zien dat zelfs hardsteen kan slijten; al duurt dit soms wel vele jaren.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2009 | | pagina 10