Zeeuws roeo Verdronken dorpen in Zeeland 3 Ventó Special 14 2 yvdand december 2009-*• -*■ van de vloeden van 1682 in Het kind in de wieg rechts op de en 1686 in Groningen (zeventiende-eeuwse gravure van Jan Luyken). naar een eeuwenoud verhaal over een wonderbaarlijke redding. Het Zeeuwse kleigebied telt naar verhouding de meeste verdronken nederzettingen van Europa. Behalve de provincie Zeeland omvat dit gebied de Zuid-Hollandse eilanden, de Rotterdamse Maasregio en een deel van Noord-Brabant. De meeste verdronken dorpen liggen binnen de Zeeuwse provinciegrenzen. We tellen in Zeeland minstens 117 verdronken kerkdorpen, naast vele tientallen verdronken buurtschappen en kapeldorpen. Het gaat om kerkdorpen uit ruwweg de periode 900 tot 1500. Ze zijn weggevaagd door het water, veelal als gevolg van een stormvloed. Soms 'verdrinkt' een dorp verschillende keren. Het wordt dan op dezelfde plaats of een eindje verderop hersticht, of door zijn inwoners verlaten. In Zeeuws- Vlaanderen liggen verschillende verdronken stadjes, maar Zeelands meest legendarische verdronken stad is Reimerswaal, in de Oosterschelde bij de huidige Oesterdam. De bekendheid van Reimerswaal strekt tot voorbij de provincie- en landsgrenzen. Sporen in het landschap, bodem vondsten, archiefmateriaal, kaarten en geschriften herinneren ons aan het leven in inmiddels verdwenen woonplaatsen. Maar om de aandacht nog wat meer op de verdronken dorpen te vestigen, besloot de Provincie Zeeland in 2001 tot oprichting van een Monument voor de Verdronken Dorpen in Zeeland. De SCEZ ontwikkelde op verzoek van de provincie in 2002 het project 'Verdronken Dorpen, geinundeert en wegh-gespoelt en maakte in aansluiting daarop een plan om het monument te realiseren. Het ontwerp van Lydia Schouten werd in 2004 geselecteerd uit meer dan honderd inzendingen. Gedeputeerde Staten van Zeeland verstrekten de definitieve opdracht in 2006. Omdat Noord-Beveland een van de regio's in Zeeland is, die in de loop van de tijd zwaar door het water werden getroffen, viel de keuze voor de locatie op de Oosterscheldedijk tussen Colijnsplaat en de Zeelandbrug. Nadat de dijkversterking hier in oktober 2009 was voltooid, kon het Monument voor de Verdronken Dorpen in Zeeland worden geplaatst. Het multimediale kunstwerk van Lydia Schouten oogt als een toren die uit het water oprijst, zoals ook vaak op oude prenten van verdronken dorpen in Zeeland is te zien.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2009 | | pagina 29