Informatiepunt
en museumpresentaties
Aan de finale van het muziekstuk leverde ook commissaris van de
koningin Karla Peijs nog een bijdrage met een gongslag. Eerder op
de middag gaf zij in haar toespraak aan dat Zeeland de zee als bond
genoot moet zien: "Zeeuwen moeten meebewegen met het water om
zo te voorkomen dat stormvloeden er nog langer voor zorgen dat
dorpen worden opgeslokt door de zee."
Karla Peijs: "Zeeuwen moeten meebewegen met het water.
In dezelfde bijeenkomst gaf Ad Zuiderent in zijn introductie aan dat
"Elk monument een uiting van verzet tegen de tijdelijkheid, tegen
het vergeten, is. Dit monument zegt: wij Zeeuwen, willen eraan
blijven herinneren dat het water een fatale bondgenoot is. Het
doet een appèl op ons besef van tijdelijkheid. Het besef dat ons leven
een performance is, waarvan wij de hoogte- en dieptepunten proberen
vast te leggen, waarna ook wij in de golven van de tijd verdwijnen."
In de nabijheid van het monument, net achter de visafslag van
Colijnsplaat, is ook een Informatiepunt voor de Verdronken Dorpen
van Zeeland ingericht. Het bestaat uit een halfrond muurtje, met
in de binnenkom zitjes. Op panelen wordt in tekst en beeld een
historisch overzicht gegeven van de Zeeuwse strijd tegen het water.
In een nagebouwde put is de kaart met de locaties van de 117
verdronken dorpen te zien. Vanuit het informatiepunt wordt
verwezen naar zichtbare overblijfselen van de verdronken dorpen,
zoals de monumentale Plompe Toren, het enige overblijfsel van het
verdronken Koudekerke op Schouwen, verlaten vóór 1700. Het is
nu een bezoekerscentrum van Natuurmonumenten.
Ad Zuiderent: "Het monument doet een appèl op ons besef
van tijdelijkheid.
Ook verschillende Zeeuwse musea hebben een permanente
tentoonstelling over de 'verdronken geschiedenis' van de provincie.
- 'Blinken en verzinken' heet de levensechte uitbeelding van de site
van de verdronken buurtschap Gobbenoord in Historisch Museum
De Bevelanden in Goes, met bijbehorend vondstmateriaal.
Gobbenoord lag bij Rilland en verdronk in 1530;
- Terra Maris, het museum voor natuur en landschap in de
voormalige oranjerie van kasteel Westhove (tussen Oostkapelle
en Domburg), heeft een hele zaal ingericht over de verdronken
geschiedenis van Zeeland;
- Het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk is in de eerste plaats
gewijd aan alle gebeurtenissen rond de Februariramp 1953. Na
de grootscheepse verbouwing en uitbreiding in 2008/2009 zijn
alle vier betonnen caissons in het dijklichaam (in 1953 aangebracht
tot sluiting van het dijkgat) met gangen verbonden en ingericht als
tentoonstellingsruimte. De tentoonstelling legt op verschillende
plaatsen een verbinding tussen de Ramp en nieuwe inzichten op
gebieden van waterbeleid en waterbeheer;
- Elders in de provincie besteden diverse (streek)musea en bezoekers
centra permanent of met wisselende tentoonstellingen en
activiteiten aandacht aan het verdronken land in de eigen omgeving.
