Zeeuws-Vlaanderen Zegelstempel uit Schouwen-Duiveland, in zilver met aanziend portret. Diameter 1,9 centimeter; hoogte 2,4 centimeter (collectie S. Nelisse). Dubbelwandige - put naast het badgebouw. Het Romeinse badgebouw van Aardenburg; recon structie door Mikko Kriek. se zegelstempels. Mogelijk gaat het hier om een contrastempel: een stempel dat aan de keerzijde in de was onder de akte werd gedrukt om fraude te voorkomen. Slimmeriken konden namelijk de was aan de keerzijde verwijderen en een eigen beeldmerk aan een akte bevestigen. Door een contrastempel werd dit tegengegaan. Dat dit alleen bij akten van grote importantie gebeurde lijkt logisch. Het feit dat de uitvoering van het zegel stempel in zilver is, bewijst de hogere dan gemiddelde status van de eigenaar. Sinds de publicatie van Zegelstempels en Zegelringen met daarin de beschrijving en/of afbeelding van 275 zegelstempels is de tellerstand inmiddels opgelopen tot een totaal van 365 exemplaren. Naast belangrijke informatie over het voorkomen van diverse typen zegelstempels op Schouwen-Duiveland leveren de aangemelde vondsten kennis op van nieuwe vindplaatsen. Deze informatie wordt door de Werkgroep Onderzoek Romeins Aardenburg De thermen van Aardenburg Het Aardenburgse Odysseeproject schrijdt voort. In september is begonnen met het beschrijven van de structuren, nadat eerder alle bij de opgravingen opgete kende sporen digitaal waren verwerkt. Zo zijn overzichten van alle Romeinse grondsporen van de verschillende opgravingen verkregen. Hieruit zijn de belangrijkste structuren geselecteerd, die nu verder worden uitgewerkt. Een bijzondere ontdekking bij dit onderzoek is een Romeins badgebouw, ook wel thermae of thermen genoemd, waarvan de sporen in 1965 werden aan getroffen op het terrein van de voormalige Gasfabriek in Aardenburg, ter hoogte van de Beekmanstraat. Van het gebouw werden de sporen van de funderingen en muur werk aangetroffen, met daaromheen grote hoeveelheden puin. Dat het om een badgebouw moet gaan blijkt uit de verschillende ruimtes voor de heet-, lauw- en koudwater- baden die binnen de structuur herkenbaar zijn. Het zware gebouw was deels gefundeerd op houten paaltjes. Deze manier van funderen kennen we ook van het hoofd gebouw van de Romeinse vesting. Het patroon van deze paaltjesfundering laat zien dat de warme ruimtes door middel van een ondergronds verwarmingssysteem (hypocaustum) werden verhit. Op basis van deze gegevens is een reconstructie van het badgebouw gemaakt, met van zuid naar noord hetpraefurnium (stookruimte), het caldarium (heetwaterruimte), in het midden het tepidarium (lauwwaterruimte) en daarboven het frigidarium (koudwaterruimte). Hierbij is uitgegaan van de klassieke indeling van een Romeins badgebouw, waarbij de bezoeker een vaste route volgde van koud naar lauw naar heet. Ieder badgebouw had ook een apodyterium (kleedruimte). Deze is in het Aardenburgse gebouw niet opgegraven, maar moet tegen de koudwater- ruimte aan gelegen hebben. Vermoedelijk lag aan de noordwestgebouw een omsloten hof. Het water voor dit badhuis was waarschijnlijk afkomstig van de waterput die enkele meters ten zuiden van het gebouw is opgegraven. Het betreft een grote vierkante houten waterput met dubbele bekisting; deze was waar schijnlijk bedoeld om verontreiniging van het water van de omliggende bodem te voorkomen. Het badcomplex was gelegen aan een nieuw ontdekte Romeinse weg ten oosten van de ommuurde nederzetting. Het gebouw is georiënteerd op deze weg en heeft eveneens dezelfde oriëntatie als de Romeinse gebouwen binnen de muren. Ten zuiden van de weg lag een industriële zone met ovens waar zout, vissaus en kalk kan zijn geprodu ceerd en ijzer werd gesmolten of gesmeed. Momenteel worden de andere structuren van de Romeinse nederzetting uitgewerkt en beschreven. Het wetenschap pelijk deel van het project zal in het eerste kwartaal van 2012 worden afgerond. Daarna zijn een publieksboek en een tentoonstelling voorzien. Zeeuws Erfgoed 22 december 2011/03|04 ARCHEOLOGIE Metaalvondsten Zeeland (WMZ) beheerd maar ook opgeslagen in het Zeeuws Archeologisch Archief (ZAA). Bestudering van deze gegevens in combinatie met de vondsten kan weer aanleiding zijn tot nieuwe inzichten in de Schouwen- Duivelandse en dus Zeeuwse archeologie. Hopelijk komen hierdoor nieuwe meldingen bin nen van vond sten uit die regio.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2011 | | pagina 22