Walcheren
enkele brede grachten met daarin muurresten had waargenomen en
gedocumenteerd. Deze zouden hebben toebehoord aan het laatmiddel
eeuwse kasteeltje Pronkenburg, waarover verder weinig bekend is.
Voor de drainage is een lange sleuf van 120 meter lang en 40 centimeter
breed langs de Oostambachtweg gegraven, in het noordelijke deel van het
terrein. Haaks op en in het zuidelijke deel van de lange sleuf zijn nog eens
vier sleufjes van elk 25 meter gegraven. In de sleuven zijn enkele sloten en
mogelijke delen van grachten waargenomen. Deze liepen in de richting
van de in 1981 aangetroffen archeologische resten en sporen. Verder zijn
uit de sporen enkele aardewerkfragmenten uit de periode veertiende/
vijftiende eeuw verzameld. In het grootste deel van het terrein was
bovendien een enkele decimeters dikke donkere cultuurlaag aanwezig met
daarin veelal laatmiddeleeuwse baksteenfragmenten. De gedocumenteerde
sporen vormen een aanvulling op de vondsten uit 1981, waardoor meer
inzicht is verkregen in de middeleeuwse inrichting van dit terrein.
Kapelle, Pronkenburg. Drainagesleuf met rechts een donkere verkleuring:
de aanzet van een gracht of brede sloot met middeleeuws baksteenpuin.
Bij de graafwerkzaamheden zijn op de meeste plaatsen archeologische
resten en sporen waargenomen: resten van de vroegere school, menselijke
begravingen en een waterput. De archeologische waarden, daterende uit
de nieuwe tijd (na 1500), bevonden zich in de meeste gevallen op een
diepte van 50 tot 70 centimeter onder het straatniveau of onder het
maaiveld van het plantsoen. De klinkerweg is niet gevonden.
Menselijke resten, aangetroffen bij de archeologische inspectie in Kortgene.
Binnenstad Goes
Op 15 maart meldde mevr. M. Vanhommerig van de gemeente Goes
de vondst van een waterput en een mogelijke beerput aan de achterkant
van het pand Grote Markt 16 in Goes. Hier werden funderingssleuven
uitgegraven voor een aanbouw. In de putten is geen vondstmateriaal
aangetroffen.
Kapelle: nieuwe sporen Pronkenburg?
Op 2 en 3 april voerde de SCEZ een archeologische begeleiding van
graafwerkzaamheden uit op een stuk grasland, grenzend aan de
uitbreidingswijk Overtieringe te Kapelle. In opdracht van de gemeente
Kapelle zijn daar onder meer drainagesleuven en boomplantgaten gegraven
om een parkachtig speelveld te creëren. Aanleiding tot de begeleiding was
het feit dat bij de aanleg van een nieuwe sloot langs de zuidkant van het
terrein in 1981 de voormalige assistent-provinciaal archeoloog Bas Oele
Oplevering Romeinse terp en dijk Serooskerke
Eind februari is als afronding van de archeologische werkzaamheden voor
de aanleg van de nieuwe N57 op Walcheren de visualisatie van de
Romeinse terp en deel van een bijbehorende Romeinse dijk opgeleverd aan
de Wattelsweg, ten zuidoosten van Serooskerke (Walcheren). Voorjaar
2008 voerde ADC ArcheoProjecten uit Amersfoort daar een opgraving uit.
Hieruit bleek dat al rond 175 na Chr. de invloed van de zee via een geul in
het schorren- en slikkenlandschap duidelijk aanwezig was. Om een droge
plaats in het gebied te creëren werd op de oostelijke oever van die geul een
80 centimeter hoog terpje aangelegd met een diameter van 8 meter.
Inheemse bewoners van het gebied bouwden dit terpje rond 200 na Chr.
met schorrenplaggen. In verbinding met dat terpje stonden ook de sporen
van twee Romeinse dijkjes, de oudste gebouwd uit plaggen van veen en
schorrenklei, de jongste net als het terpje uit plaggen van enkel schorren-
klei. De lage dijkjes beschermden een oostelijk gelegen weidegebied tegen
overstromingen. Dat ook toen dat niet altijd lukte blijkt uit het feit dat na
een overstroming de tweede dijk moest worden aangelegd. De aangetroffen
dijkjes en terp zijn de eerste Romeinse en daarmee de oudste in hun soort
in Zeeland. Na 250 na Chr. overstroomde het hele gebied en werden dij
ken en terpje afgedekt met een kleilaag.
Op de flanken van het terpje lagen afvalpakketten met grote hoeveelheden
mosselschelpen. Berekend is dat op de terp in een klein aantal zomersei
zoenen 5.500 kilo mosselen zijn verwerkt, te veel voor uitsluitend directe
consumptie. Het vermoeden is dan ook dat de mosselen op de terp zijn
Gereconstrueerde Romeinse terp en dijk aan de Wattelsweg
bij Serooskerke (Walcheren).
verwerkt tot mosselconserven of tot een soort vissaus. Het ontwerp voor
het zichtbaar maken van de archeologische gegevens op deze plaats werd in
opdracht van Rijkswaterstaat gemaakt en uitgevoerd door ADC Heritage
uit Amersfoort en DS landschapsarchitecten uit Amsterdam.
Met de 'reconstructie' van terp en dijk en een bijbehorend informatiebord
heeft Zeeland er weer een nieuw publieksmonument bij gekregen ter
herinnering aan een belangrijke vondst voor de kennis van de Zeeuwse
archeologie en het Zeeuwse landschap.
Zeeuws ErfgOed 7 juni 2012/02 ARCHEOLOGIE
