Zeeuwse sporen in Guyana
Naast Suriname had Nederland nog meer kolonies aan de Wilde Kust. Zo is het huidige buurland
van Suriname, Guyana, samengesteld uit maar liefst drie voormalige Nederlandse kolonies.
Dit zijn Essequibo, Demerara en Berbice, die in de zeventiende eeuw werden gesticht door Zeeuwse
kolonisten. De Britten namen deze gebieden over aan het begin van de negentiende eeuw en voegden
ze samen tot de kolonie Brits-Guyana, die uiteindelijk in 1966 de onafhankelijkheid verkreeg onder
de naam Guyana. Maar nog altijd zijn er veel sporen die verwijzen naar de Zeeuws-Nederlandse
oorsprong van dit land. Tijd voor een kennismaking!
Een typisch straatbeeld in hedendaags Georgetown: in de Nederlandse tijd gegraven kanalen en alternatieve vervoerswijzen die een indicatie geven van
de economische situatie in het land.
Reizen in Guyana is niet gemakkelijk. Het land heeft zich
sinds de onafhankelijkheid economisch nauwelijks
ontwikkeld. Het bevond zich tot aan de jaren negentig
van de twintigste eeuw in het socialistische kamp.
Ook had het te maken met schandalen, zoals de sektarische
massamoord in Jonestown. Bovendien is er veel corruptie
en zijn er sluimerende etnische tegenstellingen. Als een
van de armste landen van Zuid-Amerika is het ook een
van de meest onveilige en criminele van het continent,
met name door de vele vuurwapens die er in omloop zijn.
En er zijn maar weinig wegen en transportmogelijkheden:
het land is doorsneden door grote rivieren en bedekt met
ondoordringbare jungle. Er wonen relatief weinig mensen.
Met nog geen driekwart miljoen inwoners heeft het een
bevolkingsdichtheid van ongeveer drie mensen per
vierkante kilometer, vergelijkbaar met een land als IJsland
(Nederland: ruim vierhonderd inwoners per vierkante
kilometer).
Maar wie zich de moeite getroost het land te bezoeken,
zal beloond worden met een obscuur, maar tevens mooi
land met boeiende inkijkjes in de overzeese geschiedenis
van Nederland en Zeeland. De langdurige economische
stagnatie van de afgelopen halve eeuw heeft er bovendien
voor gezorgd dat het erfgoed er nog betrekkelijk
authentiek bij ligt. Dat biedt vervolgens weer kansen dit
op een duurzame manier in te zetten, bijvoorbeeld voor
de ontwikkeling van het toerisme. Hoofdstad Georgetown,
voorheen als Stabroek de hoofdstad van de kolonie
Demerara, toont nog de kanalen en sluisjes die dateren
uit de Nederlandse tijd. Watermanagement was in de
zeventiende en achttiende eeuw al van cruciaal belang in
dit waterrijke deltagebied. Ook zijn er diverse stadswijken
genoemd naar oude Nederlandse plantages die rond het
centrum waren gelegen. De oude stad is op de Guyanese
voorlopige lijst geplaatst, hetgeen betekent dat Guyana
de stad in de toekomst kan voordragen voor de
werelderfgoedlijst van de UNESCO.
Zeeuws Erfgoed 1 0 september 2017 03
