- De Wasserschutz 1 (WS 1), het duikschip van het Nehalennia Archeologisch Duikteam, is een omgebouwde Oostduitse patrouilleboot. Schaar van Colijnsplaat, Nehalenniatempel: rechterbovenhoek van een wijaltaar. Op de bovenzijde zijn nog een tweetal gebeeldhouwde vruchten te zien (foto U. Sterkendries). echt werk gaan maken van onze archeologische activiteiten onder water." Mede gezien zijn kostbare investeringen vond Sterkendries het noodzakelijk om met zijn archeologische interesse altijd binnen de vigerende wet- en regelgeving te blijven. Daarvoor werd hij lid en in 2006 regio-coördinator Zeeland van de Landelijke Werkgroep Archeologie Onder Water (LWAOW) en werkte hij met afspraken met de ROB en haar opvolgers RACM en RCE, de Provincie Zeeland en de SCEZ. "Ieder jaar stelden we een plan van aanpak op voor het duikonderzoek dat we van plan waren uit te voeren. Na goedkeuring door de ROB en de SCEZ konden we daarmee legaal ons onderzoek bedrijven. Van elke duik werd door het NAD een rapport opgemaakt met daarin de positie van de gemaakte duik, onze bevindingen voorzien van foto's en eventuele losse vondsten die tijdens het duiken werden geborgen. Van vindplaatsen met constructies, zoals resten van schepen, legden we eerst de posities vast en werden alleen na overleg met de ROB en de SCEZ vondsten of monsters meegenomen. De vondsten zijn altijd gedeponeerd in het Zeeuws Archeologisch Depot." Terrein dubbel zo groot De eerste onderzoeken waren gericht op het goed lokaliseren van de sporen van de Romeinse Nehalennia- tempel en de bijbehorende nederzettingsresten. De resultaten zijn nu verwerkt in landelijk en gemeentelijk beleid van de gemeente Schouwen-Duiveland. Een van de leden van de duikgroep, Sven Van Haelst, heeft in 2011, in het kader van zijn masterthesis archeologie, alle vondst en vindplaatsgegevens van de Nehalennia-locaties bij elkaar gebracht, met inbegrip van de waarnemingen van het NAD. Op grond van die studie kon worden bepaald dat de toenmalige omvang van het terrein op de Archeologische Monumentenkaart te klein was. De nieuwe omvang van het terrein van hoge archeologische waarde is nu tweemaal zo groot als eerst. De naam Nehalennia Archeologisch Duikteam (www.nehalennia.com) is langzamerhand ontstaan. Bér: "In het begin bestond de groep uit ongeveer elf duikers en dat bleek te veel. Sinds 2005 is er een vaste groep van drie/vier personen en daaraan is de naam gekoppeld. De laatste jaren duiken we met drie personen: naast mij Toni Cerkaski en Steven Wackenier. In de eerste jaren maakten we jaarlijks wel tweehonderd duiken. Tot 2016 ligt het gemiddeld op vijftig tot zestig duiken per jaar. De laatste jaren was het ook al minder omdat er vaker slecht weer was, maar ook omdat door de hogere water temperatuur het zicht onder water sterk is afgenomen. Maar nu met de nieuwe Erfgoedwet, waarbij wij als amateurduikers geen archeologische werkzaamheden meer mogen doen, is het aantal drastisch gedaald." Noordzee Het NAD heeft in de loop van de tijd zijn duikactiviteiten verder uitgebreid, onder meer naar de Noordzee, en heeft ook nieuwe ontdekkingen gedaan. Zo zijn in 2006 ten noordoosten van Colijnsplaat de resten van een of meer wrakken ontdekt. Naar de resten van het 'wrak Zeelandbrug' is in mei en juni van dit jaar in de Pilot Zeeland (Zeeuws Erfgoed 2017-3) nader onderzoek gedaan. Bij die evaluatie lijkt de Pilot Zeeland erg goed te scoren en wordt het werk van het NAD binnen de afspraken van de pilot zeer positief gewaardeerd. Sterkendries: "In de Pilot Zeeland hebben we eigenlijk niet anders gewerkt dan we voorheen deden. Wij hopen dat we hebben kunnen aantonen dat wij, binnen gemaakte afspraken en regels, een goede bijdrage kunnen leveren aan archeologisch onderzoek en monumentenzorg onder water. Als er voor duikende amateurarcheologen een aan passing van de Erfgoedwet komt, ben ik bereid daarvoor nieuwe investeringen te doen. Mijn hobby is me veel waard, net als de rijke onderwaterarcheologie in Zeeland, waar nog veel te ontdekken valt." Robert van Dierendonck Zeeuws Erfgoed 1 5 december 2017 04

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2017 | | pagina 15