Door hoge ouderdom al
duurzaam van zichzelf
Trots op mijn monument
Al bijna vierhonderd jaar vormt 't Hof Welgelegen een belangrijk
onderdeel in het straatbeeld van Sint Laurens. Enigszins verscholen
achter een monumentale tuinmuur straalt de boerderij aan de
Noordweg een zekere voornaamheid uit. Sinds augustus 2019
zijn Daniël en Anna van Vliet-Dieleman met hun kinderen David (7)
en Thirza (3) de trotse bewoners.
Ruimtelijk Zeeland
Zeven jaar geleden verhuisden Anna en Daniël
naar Zeeland, van een appartement drie hoog
in Amsterdam naar een bovenwoning aan
de Londensekaai in Middelburg. Beiden voelden
een sterke behoefte aan meer ruimte. Ruimte die
in tegenstelling tot de hoofdstad, Zeeland hen wel
zou kunnen bieden. De keuze voor Middelburg
was niet opmerkelijk; Anna groeide op in het
voormalige burgerweeshuis aan het Molenwater,
waar haar ouders nog steeds wonen. Ze heeft
goede herinneringen aan haar Middelburgse
jeugd en kwam in haar Amsterdamse jaren altijd
met veel plezier terug naar Zeeland. Voor Daniël
was het vertrek naar Zeeland duidelijk een grotere
stap. Na zijn jeugd in Lisse en vervolgens 16 jaar
in Amsterdam te hebben doorgebracht, kostte
het hem toch al gauw een halfjaar om zijn draai
in de Zeeuwse hoofdstad te vinden. Vele jaren
later voelt hij zich als Zeelander helemaal thuis
in Middelburg.
Dat ze nu op 't Hof Welgelegen wonen, hadden
Anna en Daniël een paar jaar geleden nog niet
durven dromen. Tot vrij recent woonde het stel
in een vrijstaand herenhuis aan de Seisweg, dat
Anna omschrijft als 'een heerlijk huis'. Toch
besloten ze begin 2019 om een bevriend makelaar
in te schakelen voor een zoekopdracht naar een
andere woning. Vooral Anna voelde de behoefte
om vrijer te wonen, om goed tot rust te kunnen
komen na een dag intensief en secuur werken in
de eigen tandartsenpraktijk. Eerder dan verwacht
deed zich een buitenkans voor toen reeds enkele
maanden na het uitzetten van de zoekopdracht
't Hof Welgelegen ter veiling werd aangeboden.
Anna en Daniël hadden direct belangstelling.
Veel tijd en ruimte om de boerderij goed te (laten)
inspecteren was er echter niet. Omdat het op
beide kijkdagen pijpenstelen regende en hierbij
geen lekkages in het pand zichtbaar waren,
besloten Anna en Daniël een bod uit te brengen.
Even dreigde het stel achter het net te vissen,
toen bleek dat zij niet de hoogste bieder waren.
Na onderhandelingen met de koper, wisten Anna
en Daniël de boerderij echter alsnog in eigendom
te krijgen.
Bestemming
Na de aankoop bleek al gauw dat de boerderij
veel achterstallig onderhoud had. Daarbij waren
er alleen al vier grote containers nodig geweest
om de boerderij schoon opgeleverd te krijgen.
Bij binnenkomst komt de geschiedenis je
tegemoet. Dat de gang als het visitekaartje van
het huis wordt beschouwd, was eeuwen geleden
bij de eigenaar niet aan dovemansoren gericht.
Fraai vormgegeven tegelwerk trekt direct de
aandacht van de bezoeker. Maar het neusje van
de zalm volgt nog als Anna de naastgelegen,
voormalige woonkeuken laat zien. De rijk
betegelde schouw, de zware balken met
sleutelstukken, de bedstedewand met spinde:
ze ademen een en al historie.
Veiling
ZEEUWS ERFGOED
■v 17
