In juni van dit jaar is de vernieuwde canon van Nederland
gepresenteerd. Er zijn teksten herschreven en vensters vervangen.
De Grachtengordel en Drees verdwenen en het Oranjegevoel en
Johan van Oldenbarnevelt kwamen. Is ook de canon van Zeeland
aan vernieuwing toe?
In 2008, twee jaar na de Nederlandse canon, presenteerden
Zeeuws Archief, Zeeuwse BibLiotheek en Erfgoed Zeeland
de Zeeuwse canon. In 50 vensters en 14 thema's werd de
geschiedenis van Zeeland belicht. De Zeeuwse canon was
bedoeld als een regionale aanvuLLing op de nationale canon.
Ik herinner mij de worsteling indertijd over de vensters.
Wie, wat of welke plek kwam in aanmerking? Keuzes maken
is moeilijk en iedere keuze is arbitrair. Er moest met veel
rekening worden gehouden. Denk aan de mooie en
de minder mooie kanten van ons verleden, de spreiding
over de provincie en de 'grote' en de kLeine' geschiedenis.
Een onafhankeLijke commissie van deskundigen mocht
uiteindeLijk het oordeeL veLLen, maar niet over aLLe vensters.
Over tien vensters sprak de Zeeuwse bevoLking zich uit. Zo
kwam de kerncentraLe in de canon en niet de DeLtawerken.
De Zeeuwse canon is breed verspreid onder het onderwijs.
In 2014 was het 200-jarig bestaan van de huidige Provincie
ZeeLand voor Omroep ZeeLand en Erfgoed ZeeLand
aanLeiding om de canon te verbeeLden in 50 korte fiLmpjes.
Die fiLmpjes worden nog regeLmatig uitgezonden en goed
bekeken.
Een canon is voor mij een interessant instrument om het
verLeden te ontdekken en tegeLijkertijd ook ter discussie te
steLLen. Het verLeden is nameLijk niet eenduidig. Tijden
veranderen en daarmee tevens de kijk op ons verLeden.
Misschien moeten we eens nadenken over de vernieuwing
van de Zeeuwse canon. In 2023 bestaat ZeeLand 700 jaar.
Of niet? In ieder gevaL een mooie aanLeiding om nog eens
naar die canon uit 2008 te kijken.
Net voor het ter perse gaan van deze Zeeuws Erfgoed
ontvingen we het verdrietige bericht van het pLotseLinge
overLijden van onze vrijwiLLiger archeoLogie Dicky de Koning.
Ze was nog voLop bezig met archeoLogisch werk en
ontwikkeLde nieuwe initiatieven. Haar verscheiden is
een groot verLies.
Wim SchoLten, directeur
Afbeelding
Voor monumenten
begrippen is hij jong.
De watertoren van Axel
is gebouwd in 1936 en
ingeschreven in het
Monumentenregister in
1997- Met bijna 61 meter is
hij de hoogste watertoren
van Zeeland. Die van
Kloetinge reken ik dan
niet mee want die
smokkelt met zijn toren
spitsje en komt daarmee
op 63 meter. Opgetrokken
in rode baksteen rondom
een betonnen skelet en
met een koepel bedekt
met koper is het een
toren van aanzien. Hij is
niet meer in functie, maar
je kunt er wel een kijkje
nemen. Mooi uitzicht!
nr. 3 2020
ZEEUWS ERFGOED
3
