i
Authentiek met een
vleugje Frankrijk
Trots op mijn monument
Het is een prachtige vrijdagmiddag wanneer de redactie door
de historische stadshaven van Goes loopt. Op weg naar het
rijksmonument van Laban van Oeveren en Pim Bakker aan de
Turfkade. De dubbele deuren van De Rijke Bruineman staan
uitnodigend open zodat meteen de sfeervolle entreehal en
de prachtige eikenhouten trap te zien zijn.
Charter van Venetië
Terug naar de oude situatie
Wonen in een monumentaal, pand was voor
bouwkundig ingenieur Laban een must. Vanwege
zijn Zeeuwse roots was de besLissing in 1986 dan
ook snel gemaakt toen het pand aan de Turfkade
te koop werd aangeboden. Ook Pim heeft een
voorliefde voor Zeeland: van jongs af aan kwam
hij samen met zijn familie elk weekend, weer of
geen weer, naar hun huis aan het Veerse meer.
Het pand aan de Turfkade was een van de laatste
panden die nog niet gerestaureerd waren. Tijd
om plannen te gaan maken! Dit heeft Laban zelf
gedaan. Voordat de restauratie begon, lag er dan
ook al een gedetailleerd plan van hoe het pand er
uiteindelijk uit moest komen te zien. Het Charter
van Venetië is voor hem een belangrijke leidraad
hierin geweest; het belangrijkste internationale
verdrag van de erfgoedsector waarin beschreven
staat hoe men om dient te gaan met erfgoed.
"Respect voor en het behoud van authenticiteit" is
de leidraad van dit verdrag. Een goede afweging
van deze twee elementen vergt kennis van
bouwhistorie en een gedegen onderzoek van
het te restaureren gebouw.
De constructieve toestand van het pand was een
van de grootste uitdagingen. Heel veel balken
waren er slecht aan toe en moesten gerestaureerd
worden. Dit is op veel plaatsen gedaan door rotte
delen weg te halen, de balken te verstevigen met
glasfiber staven en vervolgens dicht te gieten met
kunsthars. Op deze manier wordt het merendeel
ZEEUWS ERFGOED
van het oorspronkelijke materiaal gehandhaafd,
waardoor het pand zijn authentieke uitstraling
behoudt.
Tijdens een hevige stadsbrand in 1554 werden aUe
huizen aan de Turfkade in de as gelegd. Het pand
van Laban en Pim is na deze brand, aan het einde
van de zestiende eeuw, gebouwd toen de stad
Goes weer werd opgebouwd. In het verleden is
het altijd een handelspand geweest met een
woon-, werk-, handel- en opslagruimte.
De huidige voorgevel zag er bij de bouw van het
pand heel anders uit. Oorspronkelijk was er sprake
van een trapgevel zoals bij de buurpanden. In de
loop van de eeuwen is de gevel afgetopt en
gepleisterd en zijn de kruisvensters vervangen
door schuiframen. Zo ontstond een totaal ander
gevelbeeld. Later, ongeveer 100 jaar geleden,
werd van deze gevel weer de onderpui veranderd,
met gebruikmaking van bestaande elementen.
Op een oude foto die Pim laat zien wordt duidelijk
dat deze pui een portiek met twee deuren was
met een grote etalageruit ernaast. "De voorgevel
hing als het ware tussen de twee buurhuizen in.
Door onderzoek van Laban naar de situatie van
een eeuw daarvoor bleek dat de oude deuren in
het portiek waren hergebruikt. Zelfs de oude
onderdorpel was meeverhuisd!" De situatie van
voor 1906 is hersteld en de entreedeuren zitten
weer op hun oorspronkelijke plek.
15
