onder stroo Grensverhalen 3 In het tweede jaar van de Eerste Wereldoorlog (voorjaar 1915) bouwden de Duitsers een elektrische draadversperring langs de Belgisch Nederlandse grens. Dit 'IJzeren Gordijn' avant la lettre was bedoeld om Belgen te verhinderen naar het neutrale Nederland te vluchten. Een deel van deze vluchtelingen had immers de bedoeling om zich via Nederland naar Engeland te begeven en zich daar bij de geallieerde troepen aan te sluiten. In Nederland is deze geschiedenis tamelijk onbekend, omdat er hier maar betrekkelijk weinig aandacht is geweest voor de Eerste Wereldoorlog. Nederland bleef immers neutraal en kwam zo nagenoeg ongeschonden de oorlog door (in tegenstelling tot de Tweede Wereldoorlog). In België, dat in de Eerste Wereldoorlog zeer zwaar geleden heeft, was dat een heel ander verhaal. Bovendien was deze Dodendraad, in België ook wel 'den elektrieken draad' genoemd, ook op Belgisch grondgebied aangelegd. Zeker in het afgelopen decennium, onder meer in aanloop naar de herdenking van 100 jaar (start of einde) Eerste Wereldoorlog, heeft deze verborgen geschiedenis een hoop aandacht gekregen en is ze op een enkele plaats ook weer zichtbaar gemaakt in het landschap. Plaatsing van de draad Dat Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog gespaard bleef, is niet alleen te danken aan de Nederlandse diplomatie. Duitsland had er een belang bij een belangrijke economische handelspartner - en bovendien leverancier van veel landbouwproducten - ongemoeid te laten. -*■ i 'j -v .y, ,1-- Afbeelding Oude foto van de dodendraad bij Clinge met slachtoffer, in scene gezet ZB\ Beeldbank Zeeland, recordnr. 58103. De grens was vanaf het begin van de oorlog al afgesLoten, maar de Duitsers konden ondanks het afsluiten van grenswegen, patrouilles, provisorische prikkeldraadversperring en het opblazen van bruggen over de kanalen, niet verhinderen dat er een druk verkeer over de grens plaatsvond. Hier moest volgens de Duitsers snel een einde aan komen. De draad was dan ook bedoeld om de grens hermetisch af te sluiten. Zo kon er dan ook geen spionage, smokkel en desertie meer plaatsvinden. Ook het simpelweg overbrengen van brieven en boodschappen was door de Duitsers verboden, want die bood schappen konden naast strategische informatie er natuurlijk ook voor zorgen dat het moreel hoog kon blijven en dat was ook niet de bedoeling. 24 ZEEUWS ERFGOED nr. 4 2020

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2020 | | pagina 24