Belang en betekenis Afbeelding Links De achttiende-eeuwse rijksmonum entale Lutherse kerk aan de Molenstraat in Groede, gebouwd door en voor de Salzburgse vluchtelingen. Afbeelding rechtsboven Twee Oostenrijkse grenspalen die nu als hekpalen van het 'Hof van Autriche' worden gebruikt, een boerderij aan de Graaf Jansdijk in Westdorpe. Afbeelding rechtsonder Oostenrijkse grenspalen op de kop van de Damse vaart in Sluis. Meer Lezen? Krujter, C.J. de (2006). Salzburgse vluchte lingen in Zeeland. Immigratie en integratie in de achttiende eeuw. Goes. - Schultz Jacobi, J.C. (1981). 'Nederland en de evangelische Salzburgers'. In: Bijdragen tot de geschiedenis van West-Zeeuws- Vlaanderen 10, 3-220. - Stuij, PW (1998). De Lage Landen en hun grenzen. Tussen Verdun en Londen: 1000 jaar grens- geschiedenis met Frankrijk. Terneuzen. - www. zeeuwseankers. n l/ verhaal/salzburgse- vluchtelingen. werden gehuisvest in oude bouwvallige schuren, stallen en keten waar voorheen Vlaamse landarbeiders waren gehuisvest. Bovendien bleken er valse beloften te zijn gedaan omtrent gratis huisvesting en arbeidsinzet. Tot overmaat van ramp bleek het leeuwendeel van de Salzburgers geen landarbeiders, maar ambachtslieden en mijnwerkers, die landbouw er in Oostenrijk hoogstens 'bij' deden. Het bleek lastig om hen de fijne kneepjes van landbouw in de polders bij te brengen, mede door het taal probleem. Daarbij waren sommige immigranten te oud voor welke arbeid dan ook en waren er ook relatief veel kinderen en gehandicapten onder de immigranten. Bovendien maakte een epidemie in 1733 meer dan 100 slachtoffers, waardoor een groot deel van de immigranten besloot door te reizen naar Frankfurt. Eind 1733 waren er nog maar zo'n 240 mensen in het gebied over. De Lutherse gemeente in Amsterdam bleek echter bereid de achterblijvers te ondersteunen, zowel met huisvesting, land voor de landbouwers onder hen, en met het stichten van een parochie in Groede. Deze nog altijd bestaande kerk aan de Molenstraat werd in 1743 ingewijd. Het Salzburgse dialect van de migranten verdween snel. De groep Salzburgers was te klein om de eigen (Duitse) taal te handhaven en bovendien genoot hun eigen lokale dialect - dat veelal door de lagere sociale klassen werd gesproken - te weinig prestige. Wèl zijn er in het West-Zeeuws-Vlaams nog enkele uitdrukkingen die naar de Salzburgers verwijzen en ook zijn er nog altijd veel Zeeuws-Vlaamse familienamen van Oostenrijkse (Salzburgse) herkomst, zoals Auer, Ekkebus, Keijmel en Wemelsfelder. De Oostenrijkse Nederlanden bleken als territoriale eenheid geen lang leven beschoren. Met grote regelmaat kwam het tot confticten en oorlogen tussen Frankrijk en Oostenrijk. De Oostenrijkse grens met de Republiek bleef daarbij wel gehandhaafd. De Oostenrijkse grens palen verloren hun actualiteit met de opmars van het Franse leger van Napoleon vanaf 1795 en met de complete herschikking van de Europese kaart, waarbij ook de Republiek ophield te bestaan. Toen na de val van Napoleon in 1815 de rook weer was opgetrokken, waren de Oostenrijke palen niet meer relevant, maar konden ze gewoon blijven staan. En ook na de Belgische afscheiding liet men de palen ongemoeid, voor zover ze niet verwijderd werden door 'Jan en alleman' of begraven werden. Vanaf de jaren '60 werden de meeste Oostenrijkse grenspalen op Nederlands grondgebied aangewezen als rijksmonument, onder andere vanwege de zeldzaamheid en de architectuur historische waarde. Maar de palen zijn natuurlijk ook van groot historisch belang. Niet alleen voor de geschiedenis van ons eigen land, maar ook voor de Europese geschiedenis. Ze zijn een belangrijke getuigenis van hoe de Europese kaart voortdurend aan wijzingen onderhevig was, hoe grote rijken zoals Oostenrijk(-Hongarije) opkwamen en verdwenen, en hoe dynastieke ontwikkelingen zich vertaalden op de kaart. Maar naast dit historische en geopolitieke belang zijn het nu vooral - esthetisch gezien - fraaie land schapsrelicten. Bovendien dragen ze bij aan de rijkdom aan verhalen die zo kenmerkend is voor een grensregio als Zeeuws-Vlaanderen. David Koren nr. 2 2021 ZEEUWS ERFGOED 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2021 | | pagina 13