Zeeland staat bekend als een religieuze, zelfs godvruchtige provincie. Maar in hoeverre is het geloof van invloed geweest op het landschap van Zeeland en op welke manier? En gaat het hierbij alleen om kerktorens of is er meer? Een verhaal over landschappelijke sporen tussen hemel en aarde. Ontginning door abdijen Afbeelding Een processie in Kwadendamme bron: Zeeuwse Ankers. Het Zeeuwse Landschap kent aL vroege sporen van devotie en geLoofsbeLeving. De oudste sporen zijn letterlijk te water geraakt doordat het land verdronk en dat betreft een beeld van de inheemse Romeinse godin NehaLennia. Zij werd in de tweede en derde eeuw na Christus aanbeden en aangeroepen als beschermvrouw van personen en zaken die met handel en scheepvaart te maken hadden. Nadat zij in de jaren zeventig van de twintigste eeuw bij CoLijnspLaat weer werd opgevist is er in 2005 in de haven van CoLijnspLaat een heuse tempel gebouwd om de godin weer een thuis te geven. Recentelijk werd het dorps beeld verrijkt met een Romeins schip. Ook in Domburg is er op de Boulevard van Schagen een beeld verrezen. Maar structureel zijn deze sporen niet te noemen in het huidige Zeeuwse landschap. Dat verandert in de middeleeuwen als de delta wordt ontgint door verschiLLende abdijen. Op Walcheren was (en is) de Abdij van Middelburg bepalend. De abdijtoren (Lange Jan) is met z'n 96 meter nog altijd vanaf het hele eiland te zien. In Zeeuws-VLaanderen waren het de Vlaamse abdijen uit onder meer Gent die het land ontgonnen en de landbouw op gang brachten. Op verschiLLende plekken zijn er nog grenspalen te vinden die de grondbezitsverhoudingen aangeven, zoaLs de 'godshuizen Gent-paLen'. Abdijen waren aLs het ware de 'muLtinationaLs' van de middeLeeuwen: machtige (Landbouw)bedrijven die Land ontgonnen, werk en structuur boden aan honderden mensen en zich bovendien bezighieLden met onderwijs en sociaLe werken. In het gebied zijn nog verschiLLende grenspaLen te vinden van de abdijen. Een dergeLijke afbakening van het Land had echter meer juridische betekenis, dan dat het ten doeL had om een sacraaL Land schap aLs geheeL af te bakenen. Torens, koepeLs, kLoosters en abdijen zeLf waren weL bij uitstek middeLen waardoor de mens het goddeLijke kon ervaren. Enerzijds door de visueLe 4 ZEEUWS ERFGOED nr. 4 2021

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2021 | | pagina 4