174 fcoen den Prediker heeft faamgeftelÜ) env'an zyne dwalingen te rug gekeerd erkende hy de waarheid van een: toekornilig leven t en wilde daar van ook anderen overtuigen. Hierin dagt hy niet gelukkiger té kunnen flagen, als een ieder langs dien weg te lei den, welken hy zelf bewandeld haddei. Dit gefchiedde ongetwyffeld-,na dat hy het nie tige van alle tydelyke bezittingen had on dervonden na dat hy derzelver toedee- linghad overwogen, en na dat alles moest erkennen, dat hét beftaan van een mensch onoplosfelyk zoude zynindien zyn ge heel aanwezen zig bepaalde by de eindpaal van zyn fterfelyk. leven; hoe tegenftrydig zoude deze (laat nietzymmet het denkbeeld vaneenen alwyz.en; regtveerdigbnen, goe den Schepper hoedanig eenen Hem de Boeken van Mof es vóórheldenen zoo als de que cefut alors qu'il compofaPEcclcjiafiê) et revenu de les e'garemens, il rcconnut la verité 'd'un -avenir ct voulut en convaincre les autres. II ne erut pouvoir rnieux yreusfir qu'en lesmenant par la route quü'y a- voit lui merae conduit. C'etoit lans doute apres avoir fenti le vuide de tous les biens;temporelsapres avoir réftéchi fur leur distribution et avoir reconnu combien l'etit de l'homme feroit inexplicable fi toute; fon exis tence febornoit au terme de la vic mortelle; combien eet etst feroit contradictoire avec l'idëe d'un createur tout fa^e jufte et bon tel que les livres de Matje le re-

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1769 | | pagina 232