166 J. MACQ.UET OVER DE
ne gedagten loopen hoofdzaeklyk hier
henendat de werkingen der Nature uit
eene Mechaniefche gefteldheid des li-
chaems moeten afgeleiden naer werk-
tuiglyke wetten verklaerd worden. Nie-
mant echter heeft dit met geluk tot nog
toe ondernomen. Naer welke Mecha-
mefche wetten en gefteldheden zal men
toch de voeding, affcheidingenden
aerd,' de pogingen der Nature in de
ziekten verklaren? De Temperamenten
verfchelen te veel van eikanderen, en
zyn eer byzondere rigtingen der Nature
dan de Natuer zelve. Het Tempera
ment doet niets tot de voeding, affchei-
ding, krampen, koortzen, werkingen
der Nature.
Deze verfcheiden gedagten der groot-
fle mannen in de Genees- en Natuerkun-
de toonen genoeghoe duister en onze
ker de kennis dezer Nature moet we
zen, en welke dubbelzinnige beteekenis-
fen men aen dit woord geeft. Ik meene,
dat 'er veel lichts zoude verfpreid wor
den over deze kragtwelke ons lichaem
is ingefchapenindien men haer naeuw-
keuriger bepaeldt, en uit alle de ver-
fchynfelen kanbewyzen, dat de Natuer
in de Geneeskunde niets anders kan be
teer