werkende nature, 177
tert men een witachtig, dik, troebel wa
ter, krygt een meerderen afgang, of
zweet. Dit verligt het lichaem en maekt
het vlugger, gezonder. De ongefteld-
heid ontftaet uit eene overtolligheid van
fappendie de Levenskragt verveelen
en prikkelen. Zy veroorzaekt heilzame
krampen even als in de teere fekfe by het
aennaderen der maendelykfche zuiverin
gen. Deze krampen bepalen de overtol
lige vogtennaer de darmen, blaes of huid,
waer zy zich ontlasten. Alle de affchei-
dingen, die in ons lichaem gefchieden,
hangen af van het Leven. De verfchei
den aenprikkeling dezer kragt maekt
verfcheiden fchommelingen in de teere
vaten der werktuigendie dusnaer hun
byzonderen aerd, een byzonder vogt
fchynen af te fcheiden.
De menfchen verfchelen in het alge
meen veel van eikanderen zelfs op het
uiterlyk aanzien. De een toont een blo
zend, vrolykgelaet, de ander een bleek,
fomber wezen. Deze hebben eene blan
ke die eene blondebruine kleur. De
een vliegt by de minfte belediging, die
hy zich waent aengedaen, op, terwyl
een ander niets dan eene loorne onver-
fchilligheid toont. Zoo veel verfchelen
II. Deel. M de
