werkende nature. 189 hebbe van myne eerfte jeugd af nimmer aerdakers kunnen verdragen. Zy ver wekten walgingbrakingkoortze. Sints eenigen tyd eet ik deze vruchten zonder hinder. Hippokrates heeft reeds waergenomen dat menfchen die in hunne jeugd hardlyvig zyn, zagtlyvig worden in hunnen ouderdom, en zulken, die veel en gemaklyk afgaen in hunne jeugd, hardlyvig worden in hun ouder dom. Dit hebbe ik onder het oefenen der Praktyk by velen waer bevonden, als ik 'er naer onderzogt. Ik merke ook, dat 'er na zware ziekten doorgaens eenige verandering in den aerd voorvalt, die ee nigen tyd duert, en dan weder verdwynt fomtyds ook wel geheel het leven lang duert. Deze verandering van Nature en aerd berust geheel in de verandering der Levenskragtdie nu meer dan min vat baar is voor een' zekeren prikkel. Tot geluk voor het menschlyk geflacht heeft de goedgunftige Schepper ons li- chaem een vermogen gefchonken om er gens aen te gewennen Dit heefthet gemeen opgemerkten zegt hieromdat de gewoonte een tweede Natuer is. De ze gunst koomt ons zoo dikwerf te fta- de, dat wy waerlyk ongelukkig zouden we-

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1771 | | pagina 259