wezen, indien wy haer niet verkregen
hadden. Een mensch zoude gedurig
kwynen zoo hy zich aen vele zaken
niet konde gewennen. De Lucht is ver-
fcheiden in verfcheiden gewesten. Wan
neer een mensch het land zyner geboor
te moet verlatenbevindt hy zich daer
door aengedaen, en is zoo gezond niet,
als hy te voren plagt. Allengs gewent
hy aen deze vreemde lucht. Uitlanders
die zich in Zeeland nederzetten, worden
gemeenlyk in het afgaen van den zomer
door eene galziekte aengetast, die hen
zwarer drukt dan een' der ingezetenen. Zy
kwynen doorgaens den geheeien winter
aen de koortze. De Kina doet in hun
die gewenschte uitwerking nietals in
zulken, die aen de lucht gewoon zyn.
Men neemt 'er de koortze wel mede weg,
doch zy keert weder by het minfte ver
zuim. Met het voorjaar bekomen zy
weer, en raken allengs aen de lucht ge
woon. Zy moeten eene zeer groote ge
neigdheid hebben tot de galziekte, of
ze blyven 'er zoo wel vry van als de ge
boren Zeeuwenindien ?er geen fterke
Epidemie na een heetendrogen zomer
regeert. En zoo deze vreemdelingen in
het vervolg weder eene galziekte krygen
met
igo J. MACQUET OVER DE
