194 j. macqüet over de worden. Podagriften Ieeren allengs hun ne pynen geduldig verdragen en die fmartelyke kwael wekt hun 200 veel leets nietals zy doetfchoon minder zwaer in eendie voor het eerst aen het voet euvel ligt. Alles wordt draeglyk door gewoonte en tyd hierom zong ovi- Dius De Stier wordt met den tyd gewoon aen trage ploegen, En bukten kromt voor 'thard en lastig juk den nek. Het Paerd leert met dentyd zich naer delynen voegen, En draegt den ruwen toom inzynen harden bek. De tyd betemt den Leeuw, in Afrika geboren, En lenigt zynen aerd en oude grimmigheid. Een Indifche Olifant leert naer een' meefter hooren En oefent met den tyd een' flaeffchen arrebeid. De tyd eet ploeg en fteen en harde diamanten. De tyd verzagt den haet,en mindert zwaer verdriet. De tyd vertroost een hartbenard aen alle kanten. De tyd verzagt het almaer myne rampen niet (a). De tyd echter zal Nazo's rampen ver zagt hebbenen hem aen Getië doen gewennen. Zyne Treurzangen zyn te geeftig en kunftig voor een harte, door onvertroostbare droefenisfe getroffen, en toonenmeenig keer een' gemaektenge- dwon- (a) Trift. Lib. IV. Eleg. 17.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1771 | | pagina 264