216 J. MACQUET OVER DE
befchadigen. Wanneer in eenig deel
van ons lichaem eenige verhopping
koomtof iets hangtdat prikkelten
deze ongemakken door de Nature noch
door de kunst kunnen ontbonden noch
weggenomen wordenbemerkt men
hraks een ander verfchynfel. Die prik
kelende, lastige hof ontrust de Nature
dat is de Levenskragt der geprikkelde
vaste deelen. Deze aangeprikkeld
maekt eene herker beweging in dat deel
en voert derwaert vele zagter hoffen.
Dit ziet men altyd in ons lichaemdat
'er een overvloed van hoffen vloeit naer
zulke plaetzen, waer eenige aenprikke-
ling is. Daer onthaet in dat beledigd
deel eene grooter hette. De teere wan
den der verhopte, geprikkelde vaten
fmelten, vermengen zich met de aen-
vloeiende hof, die de koorts derwaert
voerten makenmet eikanderen ge
mengd, een balfemachtig vogt, dat men
etter noemt. De onthekingen in de
borsttusfenribbige fpieren nieren
en alle andere deelen worden dus gene
den door zulk eene koortsdie etter
maekt. De hof, welke de kinderziekte,
mazelen, het roodvonk, de jicht, het
Voeteuvel, de fchurften diergelyke
ziek-