WÉRKENDE NATURE. 227
vermeerderendie 'er reeds genoeg zyn,
om zulks aen de Artzen toe te fchryven.
'tIs waer; een Arts zegt niet, gelyk
fommige Filozofen willen, dat god
myn'vinger beweegt, als ik myn' vinger
buige. Een Arts zal gods voorzienig
heid niet meer bewyzen uit de bewegin
gen van het harte en den omloop der
vogten dan uit de bewegingen der dee
len, aen den wille der ziele gehoorzaem,
om dat een Geneesheer zoo wel in het
harte en de aderen eene kragt vindt,
die, aengeprikkeld, bewegingen maekt,
als in die deelenwelken aen de ziele
gehoorzamen. Een Arts loochent daer-
om geen onderhoudende voorzienigheid,
noch invloed van het opperst Wezen in
die deelen, welken eene ingefchapen
kragt beweegt. In alle myne deelen
vinde ik meer of min Levenskragt. My
ne ziel prikkelt door haren invloed, als
zy wildeze Levenskragt in Zulke dee
len, die op haer wenken zich bewegen.
Op myn harte en aderen heeft zy geen
vermogen, alzoo min als op de werkin
gen der kokende ingewanden. Deze
deelen bezitten echter eene kragt, die
hen beweegt. Zy hebben een gevoelig,
aendoenlyk Leven, dat echter rustzoo
P 2 het
