OUDHEDEN VAN ZEELAND. 17
Omtrent het midden van de vierde
eeuwe werden de Saliers uit hunne bezit
tingen en woonplaats verdreven door de
Saxendie de wapenen tegen hen had
den opgevat. De Saliers begaven zich
toen onder de gehoorzaamheid der Ro
meinen, die, op bevel van Juli aan, in
oorlog kwamen tegen de Saxen, met
dien uitflagdat de Saxen de ingenomen
landen zouden behouden, doch in'tver
volg de wapenen niet meer tegen de Ro
meinen wenden: na welken tyd de Sax
en een vaste zitplaats in Nederland, en
byzonder ook in Zeeland, kregenoor-
zake dat al het land beneden Nimwegen
tot aan de Wester-fchelde, daar zy in
Zee valtoudtyds Neder-Saxen geheten
wierdt, gelyk melis stoke en klaas
kolyn ons berichten (y).
Het is vermoedelykdat het verblyf
II Deel. B der
part. I. Lib. III. pag. 86. fqq. dithmarus in notis
4. Van dit gevoelen was ook de Heer a. van
leenhoff befchryving van Wezel kap. VII. MS., ge
lyk my bericht is door den WelEdelen Gefirengen
Heer Mr. j. mauritz, Schepen en Raad der ftad
vlissingen aan wiens goedgunftigheid ik deze en
eenige andere aanteekeningen verfchuldigd ben,
gelyk ik met alle dankbaarheid openlyk erkenne.
(y) Vergelyk oiferhaus bl. 213—217, en van
DE SPIEGEL bl. lS.
