4©4 J. VAN ÏPEREN OVER DE Ipraak van vs. 4 en 5, word dezelve we derom hervat vs. 8. en dit geeft een ge grond vermoeden, voor de Afwisfelinge daar ter plaatze, volgens VI. Maar dit zou kunnen gedagt worden uit te loo- pen tot aan vs. 14, daar wederom eene verwytende Aanfprake voorkoomt Room van Koeyen hebt gy gedronken. Edog, alzoo in vs. 11 en 12 eene Gely- kenisfe voorkoomtwelke eigentlyk als eene Poëtifche Herhalinge van vs. 8—10 mag worden aangezienzoo zaluit on ze aanmerkinge van VII, volgen, niet alleen, dat vs. n en 12 de Mesfias fpreektmaar ook dat vs. 13. op niew het Hemelchoor aanheft, en dat het zelve met vs. 14 door Mesfias wederom word afgelost, 't Geen ook eenigzints te pas- fe koomtter bepalinge van eene beurt- wisfelende fchiftinge by den aanvang van vs. 24en inzonderheid.'ook van vs. 32. XL. De regel van Tegenoverftel- linge IX. zal ons wyders toonendat er zoo wel vs. 15. Als nu Jefchurun vet werd, als vs. 19. Als het de Heere zag zoo verfmaadde hy ze, eene Beurtwisfe-

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1773 | | pagina 500