412 J. VAN IPEREN OVER DE
MESSIAS en MOSE.
HEMELCHOOR en JOSUA.
Bitter verderf en den tand
Der wilde beesten onder hen zenden
Met vurig venyn van Jlangen des Jlofs.
Van buiten zal 'tzwaerd wegrooven
En uit de binnenkameren de wanhoop
Ook den jongeling ook de jonge maagd
Het zuigend kind met den gryzen man.
Ik zeide: aan Jpaanders zal ik ze van een doen
fpatten:
Ik zal hunne gedagtenisfe uit het menschdom doen
ophouden
Ware H nietdat ik de verfmading des vyands
te fchromen had
Op dat zig hunne tegenpartyen niet vervreemden
mogten
Op dat zy niet zeggen mogtenonze hand is hoog
geweest
Maar Jehova heeft dat alles niet verrigt.
JVant zy zyn een volkdat zig bederft door zul
ke overleggingen
En daar is geen bedaarde overweginge in hun.
O dat zy wys wier den, op datzy dat verflonden
Dat zy opmerkzaam wier den op hun uiteinde
Waar-
