(LXXX1 M)
Neen: zulk een vryheid blyv' geweerd.
Maar daar 's Lands Ov'righeên 's volks vryheid zelf be-
waaren,
En 't volk ook zyne Vad'ren eert
Daar wordt 't geluk betragt van Haardileên enAltaaren.
Gun Hemel dat dit dierbaar pand
Altyd mooge ongefchonden blyven,
Datze in de fchaauw der Vreê-Olyven
Nog lang henr zegevaanen plant'
Dat door haar de achtb're wetenfchappen
Beftygen hooge glorietrappen
Dat Willem, Neêrlands hoop en vreugd,
Met moed en minzaamheid de Vryheid blyv'bewaaken;
Zyn hart, gefierd met Vorftendeugd,
Moet 'tzoet der liefde vanhetvryeNeêrlandfmaaken!
4$s> 4jS> 4-5»
Dan, dat ook Nederland den roem
Der Ed'le Vryheid niet misbruike!
Waar door het 's Hemels wet ontduike,
En Godbeftryding vryheid noem'.
Die boosheid legge uw magt aan banden!
Dat Godsdienst, Vryheid, Deugd de handen
Te faamen ftrengelenen 't geluk
Der Nederlanden meer dan ooit ten top doen ryzen!
Dan zal 't Uw Goedheid die het juk
Verbrak,eeuw in eeuw uit, met dankb're galmen pryzen.
In Grasmaand MDCCLXXII.
2
LYST
