126 J. PAP DE FAGARAS ANTWOORD OP DE
De onvergelykelyke leirNitz fpeelde
niet zonder veel gerucht en toejuichin-
ge, zyne rol op "het tooneel der Natuur
kunde, zoo wel als op de tooneelen van
alle menfchelyke kunnen en wetenfchap-
pen. Want alzoo hy ook eeneuitmun-*
tende fchranderheid aanbragttothetuit-
vorfchen der Natuurgeheimen, hemde
hy daar omtrend met newton geree-
delyk in, dat de Natuur zelve naar ha
re eigene wetten moest ondervraagd en
zy met de Wiskunde vereenigd worden.
Maar in 't bepaalen der Natuurkundige
oorzaken, poogde hy die uitterfte grens-
fcheidingen, welke newton als 'tware
ter ftuitinge der menfchelyke onderneem-
zucht had gezet, te overfchrydenen
de werktuigelyke wyze van filofofeeren
om
Suasut in omnis Erudidonis human®ita ed-
am in Phyfices theatro partesnonfirte ftrepitu ct
applaufu eg-it incomparabilis Leibnitzius. Excel-
ientisfinmm enim ingenium ad rimanda Naturae Pe
er eta ille etiam afierens, in eo facile Newtono
asfenfus est: ipfam de legibus fuis esfe interrogan-
damet cum Mathefi conjungendam. Sed in Phy-
ficis rerum caufis asfignandis, ultimas illas, quas
Newtonus. human® induftd® quafl fixe rat colum-
nasfuperare, et mechanicatn. p.bilo/o.pMndivel
ora-
