542 JUSTUS TJEENK OVER DE
Als een hert, in dorre ftreeken,
Wen de zomer heeft gelikt
Waterhouders, gras en beeken
Schreeuwtzoo fchreeuwt myn zielen ftikt
Schier van dorstnaar Ude bron
Levensgod! myn wolk en zon!
Wanneer zal ik God genaaken
In zyns aanfchyns vreugde blaaken
i.
Myne fpys zyn bange traanen
Traanen vlieten, nacht en dag;
Als zy my geduurig maanen,
Waar blyft God, in uw geklag
'k Stort myn zielen worde droog
Ais ik denkhoe 'k voormaals zoog
Uwe borften, met de kooren
Naar uw huis my dcende hooren.
3*
Hoe myn ziel! zoo neêrgezonken,
Zoo verlegenzoo bedeesd
Wacht op Hem, die u befchonken
Had met eenen vasten geest
Kreun u aan geen bitfen fpot,
Beid geduldig uwen God
Zyn gezigt zal my verryzen,
'KZal noch eens zyn heillicht pryzen,
4Ziel
I.
