vaderlandsche gedichten. 247
de maaken mits dat men volgens de me
thode en fmaak van den Keizer arbeide;
die dan nog maar alleen in ftaat zoude
zvn zulk eene zwaare Hof na behooren
aftemaaken want zonder die omzigti-
ge vleyerye, wierd die Proeve zelve
misfchien ook gevaarlyk.
Ecce (zegt hy) belli civilis ingens
opus (want men ziet 'er nog geen einde
van quisquis (van ons alle) attigerit
mfi plenus litter is (gelyk de Vorst) fub
onere labetur(dus was 't voor Lucanus
eigen best, dat hem was verbooden met
het werk voort te gaan) Non enim res
geflae verfibus comprebendendae funtquod
longe melius Hiflorici facïunt (deeze wier
den niet benyd, want die tyden toon
den 'er geene/ fed per ambagesDeo-
rumque mïnifieria (op de manier van
den Keizer) et fabulofum fententiarum
torinentum (die fraaye fpreuken veinst
met arbeid voorttebrengen) praecipitan-
dus est liber (piritus (want een groote geest
als de zyne mag alle foorts vryheeden
neemen) ut potius furentis animi vatici-
naüo adpareatquam religiofae orationis
Jub teflibus fides (en dat de versfen van
Nero zodanig waren, wyzen aan per-
sius fat* 1. en dio L. ói, tamquamfi
Q. 4 pla
