2/0 O. 2. VAN HAREN OVER DE dicus of Advacatus (b). De wel onder weezen geest egter kan zelden leedig zyn, en wat nu gedaan met alles wat ieder wel opgevoed Romein in zyn jeugd had geleerd dit leide natuurlyk tot oeffening van de weetenfchappen tot welke dezelve kennisfen benoodigd zyn als tot de welfpreekendheiden dit bragt eenigenals Livius en Sallustius aan't fchryven der Roomfche Gefchie- denisfen, maar't grootfte gedeelte der geesten wendde zig na de Dichtkunde. Niet dat Romen tot dientyd toe zon der Dichters was geweest: dog geen hunner fchynt de Dichtkunde anders als met een oogmerk van onderwys be handeld te hebben: Ennius voor de HillorieLucretius voor de Natuurkun de: Lucilius om de bedorvene zeeden te berispenAccius en Pacuvius om les- fen aan Vorften te geeven; en Teren- tius aan de burgerlyke zamenleevingren die werken of ten minften fommige van de zelve moeten niet veel bekend ge weest zynwant anders moet men nog meer verwonderd zyn over de ftout- heid, met welke Virgilius in zyne Geor- gi- (b) De caiif. con. EJoq. in princ.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1778 | | pagina 340