VADEFLANDSCHE GEDICHTEN* 307
gen van 't menfchelyk verhandën even
wel den Keizer niet te pryzen was ook
voor een Autheur niet te wagen, want
de Profcsfor van welfpreekendheid t in
deeze tyden in de mode, Quinctilianus,
de moderator fummus juventae Roma-
rtae (a), leerde opentlyk dat om wel
verheevenen met toejuiching te fpree-
ken, men vooral niet moet vergeeten
den lof van den regeerenden Vorst
Laudandumzegt hyquod Piet at Prin-
cip 'ts noftrij prajentiüm quoque temporum
de cut fecit (b), en hy fchryft onder een
wangedrocht.
Ook was de mildheid van *t Hof vöof
de Dichters zeer gering. Juvenalis
hoopt (c) wel op Trajaan voor de wee-
tenlchappen; maar al hoopende ver-
V e haalt
(b) Infl. Or. 3. 7.
(a) MaRt. Epigr. 11. 90,
(cj Sat. 7. Et fpes et ratio fudiorum in Ca:fare tan
tum enz.
en verder, Curritur ad vocem jucundamet carmen
arnica
Thebaïdoslat am cum fecit Statius urbem
Promiptque atemtan'a auhedine captos
Ajfcit ille animostantaqüe hbidine valgi
Audit utfed cum fregit Jiibfel/ia cantu
EJuriti intact am Paridi mfi vendat Agaten**,
