316 O. Z. VAN HAREN OVER DE den van de tyden welke men verhandelt; en hier in moet men navolgen 't geen de fchilders trachten te doen in portrait- ten. Een vaderlandsch gedicht is voor een natie, 't geen een Portrait is voor een familie en de eerfte verdienste van een Portrait is gelykende te zyn. Maar een kundig fchilder, zo hy difforme of belagchelyke trekken in 't weezen vind, zoekt, zo veel doenlyk, onder 't be- waaren van de gelykenisde difförmi- teit te verbloemenen 't aanftootelyke of wegteneemenof onder kunst te bedekkenmaar dit is voor den Dich ter niet altyd moogelyk, om dat nie mand kan weeten wat toekoomende eeu wen belagchelyk in zeedenof niet be- lagchelyk zullen vinden. Dog 't geen in deezen nooit zal bedriegen, is, in een gedicht niet te brengen iets dat in zeeden nooit by eenig Volk goedge keurd kan wordengelyk by voorbeeld de vuile Harpijen boven een eetensta- fel(m), of het Si quis mïhi par vul us au la luderet JEneas (n). En in zulke gelyk in alle Byverhaalen is niets voor- zig- (m) Mn. 3. (,DJ Mn. 4.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1778 | | pagina 386