Cl ten laatften, voor 's Lands vyand en ver/allen van de Landvoogdye dezer GeWesten. Hy bleef ech ter woelen, zoo lang hy kon, en zocht zich aan de Nederlanders te wreken tot op zynen dood toe, die, tot hun geluk, fpoedig volgde, en eenige verademinge tenwegebragt(A). Denkt, mogelyk iemand by zich- zeivenwaarom hier zoo breed gefproken van dien trouwloozeti en on- natuurlyken Landvoogd? waarom hem niet liever aan zyne plaatfe gelaten en de naam van dien eerloozen der vergetelheid opgeofferd? Men zal de redenen aanftonds ontdekkenzoo dra men zy ne aandacht vestigt op de inleidinge der Unie waar in Don Jan van Ooftenryk als het hoofd van hun befchouvvd wordt, die alle middelen zoch ten, om de Nederlandfche Provinciën, geheel, of ten deele, aan zich te onderwerpen, en onder hunne tyrannifche regcringe en flavernye te bren gen. Het vermoeden van fommigeGrooten,dat Prins Willem zelf naar de waardigheid van algemeenen Landvoogd Haan zonen zyn gezag dus al te hoog klimmen, gaf hun aanleiding? om te bewer ken, dat Matthias, Aartshertog van Ooftenryk, 'sKonings bloedverwant en broeder van den Kei zer, door de Staaten tot algemeenen Landvoogd, doch op zekere bepaalde voorwaarden wierde aangenomen. Matthiaswonder wel in zyn fchik met Al het bygebragte, betreffende Don Jan van öojlen- ryk, en noch veele andere byzonderhedenworden door een groot aantaal van Gefchiedfchryveren in 't breede be handeld. Men zie vooral p. bürmannus l, c. p u exir. n

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1782 | | pagina 103