DER SCHOOLEN. 44
den Herfst van zyn leven, nu is de oogst:
voorby, en de vruchten worden ingeza
meldhet verrukkelyke groen verwelkt,
de bladeren vallen af, en de ftormwinden
doen de fundamenten der aarde beven,
wyl degaapende afgrond der zee den if0ut
ile n Zeeheid doet lidderen. Hier is het,
dat de Natuur haar lluier laat vallenen
het onbeltendige voor 's menfehen oog ten
toon fpreidt. Hier befchpuwt hy roet een
ryper oordeel,alle de beurtwisfelende om
wentelingen en lotgevallen zynes levens,
nu is zyn gezicht opgeklaard het llerke
licht en bruin van den eerilen en tweeden
grond verleid zyn oog niet meerHy
ontdekt een gedeelte van den fchakel van
het ondermaanfche en krygt van verre
in 't verfehiet het waare oogpunt van 's
menfehen doeninge te zien Verdriet
en zorgen trekken hier zyn aandagt
De dag verkort de nacht verlangten
zyn weg wordt moeiiyker hoe meer hy
tot zyn laalle tydperk nadert. - Hier op
den agtergrond van's werelds Toneel geko
men zyn de,, befchouwt hy met heel ande
re oogen alle de veranderingen der Na
tuur, en de lotgevallen der menfehen-kin
deren; Hv treedt hier met zyne gedagten
teruggetotden eersten, tweedenen derden
grondhy zoekt zyne rydgenocen maar
«CXI -
