LXXVXII geborgen was. Zy wonnen in dat jaar noch de lierke Steden, Mons, Charleroi en Namen, en wonnen den Slag by Roucoux in Luikerland. Dus toonde de Heere, dat Hy met onze Krygsheiren niet uittoog, en het bleek nu haast, dar her in zynen Raad bepaald was, het gevaar noch nader te doen komen om eene groote verandering in den Staat te weeg te brengen. Vrankryk had nu ai de Oostenryklche Nederlan den bemachtigd de Staaten dikwyls tot onzy- digheid aangeraadenmen was zelfs tot Vre- dens- onderhandelingen te lireda gekoomenmaar het eerde moest men weigeren om de goede trouw der Traftaaten niet te lebenden, en de laat- fte liepen vruchteloos af; dus verklaarde de Ko ning den 17 April 1747, dat hy het Grond-ge bied der Sraaten niet langer zoude ontzien, en ten zeiven dage viel de Franfche Krygsmacht in Staats Vlaanderen, nam het hier tegen over leg gend Land van Catzand in, er. veroverde binnen korten tyd de Stad Sluis, en de meelte plaatfen in Vlaanderen. Akelig cydftipWanneer men den Vyand met het oog van deze Stads Muuren befchouwen kon, en daar in aan de vluchtende Ingezetenen, die huis en have hadden moeten verhaten fchuil- plaats moest verlecnen, en zyne veiligheid vond in zyne gelegenheid aan de Zee, die nu de be- fchermergelyk op andere tyden, in Stormen en Watervloeden, de Vyand daarvan was. Eene zoo onverwachte gebeurtenis baarde fchrik, en waar de ryding daar van kwam ontlleltenis, wanorde en wantrouwen op de Regeering die men meende met Vrankryk te heulen, en ver dacht

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1782 | | pagina 80