OVER DE SCHEPEN EN2u 449
komen, zo dat 'er geen beeter plaats,
dan deeze op een drie-dekker kan
'zyn. Men heeft het vermoogen,
al neemen de zieken onverhoopt töe,
gepaste bergplaats te verzorgen, al is
het in 't knerpen dfte en onguurfte van
den winter, zelfs als men op de reêde
ligt, met een meenigte zieken, (zo
dezelve niet aan de wal of elders, kun
nen geborgen worden,) men fluit de
poorten naar dat men met het Schip
gezwaaid ligt, en daar de natte koude
aanpers der lucht van daan komt, en
zo verhoedt men, dat de zieken, 'er
geen de minfte hinder van bekoomen
kunnen. Men heeft het vermoogen,
of men fpoedig, dan met fukkelingen,
in zee komtof de wind gunftig dan
ongunftig wordt, dan of men door
verleiding der ftroomen, op een laa
ger vervalt; dan of men hier of daar
eene reêde, of de pas verlaatene wee
der moet opzoeken, den haspel in
den grond te laaten loopenkort daar
na, denzelven weederom t'huis te win
den, met een woord, de zieken heb
ben noch van het fpilnoch andere
werkfaamheedengenoegfaam geen
hinder. Men heeft het vermoogen,
X. DEEL. Ff Of
