dat dezelve van een ligt en bleek-geele
kleur was en veel tot rokken voor de
aanzienlykfle en geheiligd/Ie perfoonen ge
bruikt werd. Het laatlbe dezer gezeg-
dens is onloochenbaar; al wat groot (t)
en eerwaardig in de weereld was, ge-
lyk in 't vervolg nog nader blyken zal,
droeg Bysfusmaar dat het linnen van
dien naam geelagtig zou geweest zyn
konnen wy niet gelooven. Te ver
geefs zoekt men het te bewyzen, met
het blinkend kleed van Ulysfes, 't
welk, naar het getuigenis van home
rus (u), preyagtig of nyenagtig van
kleur was, en dus eenigzins naar het
geele geleek; maar 't fchynt my toe,
dat de Griekfche Dichter het gewaad
van zyn Held by uyen vergelykt niet
om des kleurs wil, maar om 'er des-
zelfs zagtheid mede aan te duiden;
want Hy laat 'er onmiddelyk die gely-
kenis op volgen (v)
Edog
BYBELSCHEN SOREK-WYN. 26$
Tiff piv fvjv ixurMY.cc, rpos S'y,o iff.
Zoo zagt was de rokmaar dezelve blhik als de zon.
Ct) casaub. 1. c. Hinc Bysjina verba. Conf.
JuiODiGiN. Lect. Antiq. lib. XXIII. cab. Vil.
(u) ODYSS. lib. XIX. VS, 233.
(v) Vs. 234.
