BEGRAVINGE IN STEDEN ENZ. ï8s
waarniet bygelóoviger dail in andere lan
den: nochtans moet men bekennen, dat
veele Menfchenuit geene andere rede
nen, hun geldje fpaarenom in de Kerk
begraven te wordenals uit wanbegrip
pen, bygeloof en vooroordeelendie
in der daad weinig verfchillen van afgo-
dery en beeldendienst, welke rnen noch
tans verfoeit.
Het kan niemand onbekend zyn, dat,
by de grondlegging van onze Republyk,
deeze bygeloovige gewoonte om de
dooden in de Kerken te begravenge
vonden iswant in de zesde Eeuwna
Christus geboortewas hetzelve over
al doorgedrongen, door dien de Fran-
ciseaanen en Dominicaanenbemerken
de hóe hunne Broederfchappen toena
men, en dat zy zoo veele kosten niet
konden goedmaakendeeze kunst, om
geld te beurenhebben uitgevonden
zy drongen de onkundige Menfchen op,
dat zy in Monniken-kappenof by de
Altaaren moesten begraven wordenen
men is van gevoelendat constantyn
d e g r.oot£ door zyne fchikkinghet
eerst daar toe aanleiding gegeeven heeft
De Geestlyken lieten al vroeg voor
geld ieder een in de Kerken begraven.
Het grooefte gedeelte der Ingezeetenen
M 3 was
