be vergiften. 293
bedekken de wortels der lange ve-
nynige tanden; hebben ieder hunne
uitwerpbuis uit welker famenloop
eene gemeene afleidende buis voort
komt; die, tot de wortels der tan
den zich uitftrekkende het gele
venynige vocht in de blaasjes, aan
de wortels der tanden hangende
van zich afgeeft, het is de werking
der bovengemelde fpier niet alleen
waardoor de uitfypeling bevorderd
word het dier zelf helpt hier me
de wantzoodra het bytende is
drukt het zyne tanden tot de wor
tels toe in de wond; dus worden de
ze blaasjes nog meerder geperst
om zich van haar vocht te ontlasten.
Het is echter zeker, dat deze be
ten niet altyd vergiftig zyn: de re-'
den hiervan fchynt te wezen dat het
dezen dieren nu en dan aan vergift
ontbreekt, of dat het fomtyds in de
wond niet met het bloed vermengd
word.
De Abt Felix fontana, beroemd
Italiaanseh natuurkundige,, niet vol
daan van alles wat men over dit
onderwerp vóór zyn' tyd gefchreven
had, heeft in het jaar 1781. te Blo-
T 3 ren*