de vergiften. 295
even zoo min als, wanneer zy eik
anderen by tendeZe beet voor hen-
zelven doodlyk is.
De Abt fontana beweert verder,
dat dit vergift geen kenmerk in zich be
vatte van een zuur of loogzout te zyn,
zoo als eenige fchryvers voorgeven
maar dat het van een' gomachtigen aart
zy, zonder eenigen bepaalden fmaak.
Deze keurige naarfpoorder had de
ftoutheid, om al het venyn, het gene
hy uit den adder deed druipen, op de
tong te nemenen daarmede den,
mond te bevochtigenzonder ander
bykomend vocht, dan alleen van zyn
fpeekfel: hy werd niets anders gewaar,
dan eene famentrekking en wrangheid
in den mond: zeer verfchillende van
het venyn der fcorp'toenenhet welke
bytend is of dat der byen en horleis
waarvan de fmaak bitter is, en op de
tong eene fenfatie of gevoel geeft van
een allerfcher'pst mineraal zuurvocht.
fontana heeft, gedurende eene
reeks van jaren, het vergift van een'
dooden adder in zyne voile kracht be
houden zoo als hetzelve beÜoten
lag in de holligheid van een' tand,
die uit zyn alveolus of kas geweken
T 4 was