LOFREDEN. a9 bezield voor uwen geest gemaeld? Eiscbt gy, dat: ik myne fchets voltooyedat ik wederomen thans bevende, het penfeel opvatte, om zyne deugden, zyn zedelyk karakter af te beelden Jabevende zal ik de laetfte hand aen myne fchii- dery leggenik zal al de kracht van mynen geest te hulp roepenom nietdoor het tederfte acndenken vervoerdin den toon der diepe weemoedigheid weg te zinkenen fchoon ik mocds genoeg gehad heb 0111 u den man van fchitterende verdiensten voor te ftellendie moed ontbreekt myom den menjchen- vriend te tekenen. Maer neenvergt van my deze poging nietzy be hoort niet rot myne tegenwoordige roepingzy is boven den post van een lofredenaerHet zy zoodat de deugd alleen roemwaerdig isdat de blinkendde da den dan eerst lof verdienenwanneer zy uit dit rei ne grondbeginfel zyn voortgefproten maer dit grond- beginfel zelf is ver boven allen lof verhevenhet zoekt denzelven niethet veracht een fchralen roem dien het met de gelukkig geüaegde boosheid in deze weereld deelen moeten ilaet alleen naer de goed keuring van Hemdie in 't verborgen ziet. Gyzeldzame Nederigheiddie ons leert een an der uitnemender te fchatten, dan wy zelve zyn, die Iliesiand vernedert, niemand beledigt, niemand te P rug

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1792 | | pagina 115