50 LOFREDEN.
rug flootdie den beminnelyken Grootenin 't mid
den zyner pracht, herinnert aen de waerdy der bloed-
verwantfehapwaer door wy alle, uit éénen vader ge-
Iprotenaen elkander verbonden zyn Hy kende u
en was uvv voedfterling. Hy verwarde u niet met
dien uiterlyken mom der valfche zedigheid, die u be-
fpottelyk nabootst. Gy woondet in zyn hart en be-
ftuurde zyne edele eerzuchtom alleen door loffelyke
en goede daden boven anderen uit te munten. Gy
leerde hem tot den geringften zyner medeburgeren
afdalen', zonder dwang of achterhoudenheid, des-
zelfs belangen als zyne eigen te behartigen, en ais
een mensch zich alles aen te trekkenwat inenfehe-
ïyk gevoel betreft. Maer gy gebiedt my ook fpaer-
zaern te zyn in den roem van zyn deugdzaem karak
ter en door geen ydelen ophef hem een verdachten
lof toe te zwaeyen.
En Waer toe zoude ik trachten u zyn zachtmoe
dig toegevendffiedelydend hart af te malenzyn
heufchen omgang de waerdy zyner oiïfchatbare
vïiendfcbap? Vruchteloos zou ik pogen den diepen
indrukdie dezelve voor het overige myncr dagen op
iay gemaekt hebbenHechts eenigennate aen den dag
te leggen, en uwe flseuwfte herinnering zou myne
woorden in dorre klanken doen verwandelen. Hy
beledigde niemand, hy wist veröngelykingen te ver
dragen te vergeten en met weldaden te beantwoor
den en het ontbrak zyne grootmbedigheid aen geene
voor-