50 LOFREDEN. rug flootdie den beminnelyken Grootenin 't mid den zyner pracht, herinnert aen de waerdy der bloed- verwantfehapwaer door wy alle, uit éénen vader ge- Iprotenaen elkander verbonden zyn Hy kende u en was uvv voedfterling. Hy verwarde u niet met dien uiterlyken mom der valfche zedigheid, die u be- fpottelyk nabootst. Gy woondet in zyn hart en be- ftuurde zyne edele eerzuchtom alleen door loffelyke en goede daden boven anderen uit te munten. Gy leerde hem tot den geringften zyner medeburgeren afdalen', zonder dwang of achterhoudenheid, des- zelfs belangen als zyne eigen te behartigen, en ais een mensch zich alles aen te trekkenwat inenfehe- ïyk gevoel betreft. Maer gy gebiedt my ook fpaer- zaern te zyn in den roem van zyn deugdzaem karak ter en door geen ydelen ophef hem een verdachten lof toe te zwaeyen. En Waer toe zoude ik trachten u zyn zachtmoe dig toegevendffiedelydend hart af te malenzyn heufchen omgang de waerdy zyner oiïfchatbare vïiendfcbap? Vruchteloos zou ik pogen den diepen indrukdie dezelve voor het overige myncr dagen op iay gemaekt hebbenHechts eenigennate aen den dag te leggen, en uwe flseuwfte herinnering zou myne woorden in dorre klanken doen verwandelen. Hy beledigde niemand, hy wist veröngelykingen te ver dragen te vergeten en met weldaden te beantwoor den en het ontbrak zyne grootmbedigheid aen geene voor-

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1792 | | pagina 116