LOFREDEN. Ja M. H! gy weet liet, liy was een beminnelyk man. Men kon de liefde der braeffte zyner mede- burgeren niet uitfluitender bezitten, dan hy in dezel ve deelde. Zyne achting en de roem van zyn karak ter waren gevestigdzoo ver men zynen naem kende. Wat men hem zag verrichten daer van hield elk zich verzekerddat hy nimmer uit baetzucht of zelf zoekende bedoelingen handelde, nimmer om eenige lage drift te voldoen, maer dat verhevenheid en edel moedigheid het kenmerk zyner grondbegiiifelen wa ren die hy nimmer verlochende. Zyne zwakheden zelf konden den gunftigen indruk indruk van zyn ka rakter niet uitwisfchenzy konden voor hem kwel lend en verdrietigen de bron veler onaengenaemhe- den zynmaer zy waren het nimmer voor een an der Doch wat is menfehelyke deugd? het gevolg der opvoeding en der vooroordeelen zelfsmeenigmael eene fchoon fchynende zwakheiden ten hoogden het uitwerkfel cener aen geboren geaertheidde vrucht van een gelukkig ligchaemsgeftel! Maer laten we ons door geene klanken of magtfpreuken verblinden. Wy hebben, 't is helaeswaer! weinig reden, om ons op de deugd onzes geüachts te verhoogmoedigen maer zy heeft nogthans één fteunpuntéén grondbe- ginfcl, dat haer veradelt, en haer zyn doet't geen zy moet wezenftryd en opoffering. En dit begint D 3 fel

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1792 | | pagina 119