LOFREDEN. -57 woord op te leidenmet hen voor het Opperwezen iteder te knielen was zyne blydfchap en zyn roem Met de gedachten des doods en der onfitérfelykheid Was hy ten uiterften gemeenzaemzy waren hem als vertrouwdetroostryke vrienden in de eenzaemheid zyne dierbaerfte uitzichten ftrekten zich uit tot over het graf. Zyne verbeelding door het woord der open baring voor te lichten en te ontgloeyenom zich ge. heel te kunnen verplaetfen in die zalige maetfchappy, waer Christus aen het hoofd zyner verlosten, hen van alle onvolmtiektheid zal gezuiverd hebben dit was zyne begunftigdë bezigheid, en, gelylthymeenigmael beleed, ook de nuttigfte voor zyn hart, zyne krach* -tigfte opwekking tot een hemelsgezïndcn wandel. Hy was tón Christenniet in die flacuweuitge- ftrekte betekeniswaer door deze lieerlyke naem da- ijgelyks ontheiligd wordtmaer een Christen door zyn geloof aen de leer der Verzoening. Ily beleed dezel ve niet Hechts als eene grondftelling van ons kerk ge- nootfehap noch uit enkele overtuiging der waerheid maer als noodzaltelyk voor de rust van zyn gemoed als de grond zyner verzekering van Gods onfehatba- re gunst, en als zyn vertrouwen voor de eeuwig heid. Dit geloof was by hem helder en verzekerd en hy kende geen veiliger toets van hetzelve, dan een waer Christelyk gevoeleneene gezindheid ecnigermate gelykvormig aen die van Jezus en zyne Apostelen, 7eo

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1792 | | pagina 123